Pokocham kobietę

z nie zaburzona psychiką.

To smutne, że nie ma tu takich :O

Myślisz ,że same tu psychopatki?no coś Ty. Ja jestem stabilna emocjonalnie, nawet bardzo

Udowodnij na konkretnym przykładzie ze swojego życia. Opisz np. czy zbieranie drobnych rzeczy denerwuje cię, jakie sytuacji wyprowadzają cię z równowagi, co odpowiadasz, jak nie chcesz, żeby mężczyzna cie podrywał? (lub inne).

Rzuca siekierą : D

Z całym szacunkiem, ale Ty chyba mylisz ...pojęcia. To ,że ktoś jest emocjonalny, nie oznacza ,że ma zaburzenia psychiczne. Z równowagi wyprowadza mnie tylko jedno..ludzką głupota.Cierpliwości nauczylo mnie życie, ono jest najlepszym nauczycielem..Ale po co mam coś udowadniać, przecież to internet.. tu napisać można wszystko, wykreować się na kogoś ,kim się nie jest...prawda?

Spokojnie. Możesz o sobie napisać prawdę i tylko prawdę a i tak ci nikt nie uwierzy.

No właśnie gościu, trafiłes w samo sedno.. Smutne to.

To się kreuj, ja nie muszę. Zaburzona psychika to i stany emocjonalne, to brak cierpliwości, to nagłe wybuchy agresji to obrona w formie ataku, kiedy tego ataku z drugiej strony brak, a jest logiczne myślenie. Biorąc pod uwagę, że o głupotę ludzką nie trudno, to musisz być wiecznie wyprowadzana z równowagi ;) A cierpliwość z jaką nawleka się koraliki lub wyjmuje ziarnka maku z ogniska nie uczy życie jeno bajki z tysiąca i jednej nocy. Mnie chodzi o konkrety.

a ty jestes dojrzaly emocjonalnie? skad jestes I ile masz lat? jak wygladaly twoje poprzednie zwiazki?

ale Afera! Samiec nie przeczytał ani jednej baśni z tysiąca i jednej nocy :O inteligencja szpagatowa pfff

Czy ja napisalam gdzieś ,że się kreuje?napisalam,że tu jest to mozliwe, a to chyba wielka różnica. Ok..nie lubię pisac o sobie ,obnazac się..ale proszę.. Cierpliwości i pokory nauczyła mnie choroba,moja choroba. Spadła na mnie nieoczekiwanie.. co przezylam, wiem tylko ja.Na szczęście to już przeszłość, a ja żyje jak kiedyś ....prawie. Z tym,że całe życie wywrocilo mi się do góry nogami. To ,że przetrwalam zawdzięczam właśnie swojej psychice... Stosuje w życiu zasadę ,traktuj innych tak ,jak sam chcialbys być traktowany.. szacunek w kontakcie z drugim człowiekiem to dla mnie podstawa. Lubię patrzeć w lustro bez obrzydzenia..

Lin13nka - " tu napisać można wszystko, wykreować się na kogoś ,kim się nie jest...prawda?" - prawda, ale tylko dla takich, którzy MUSZĄ kreować się na innych niż są. Inni tego nie muszą, i piszę do ciebie. Jestem pełen podziwu dla osób, które ukształtowała choroba, zmieniając ich z ludzi pysznych, zarozumiałych, w osoby o wielkich pokładach cierpliwości, empatii. To wielka praca, zmieniać siebie w takim stanie. Podziwiam. Co do innych gości mam wątpliwości. Do tej napadającej na mnie z 16:57 - jestem dojrzały emocjonalnie, chyba to widzisz w moich wypowiedziach. Ile mam lat napisałem w innym wątku, tu powtarzać nie będę bo ktoś uzna mnie za wróża, który też odliczał ;) Skąd jestem - z Polski, a poprzednich związków nie było - wystarczyły mi moich przyjaciół, którzy źle wybrali i byli równie agresywni jak ty.

Sorry, nie wyświetlił się mój nick.

Ja przed choroba nie byłam pyszna ,zarozumiała.. nic z tych rzeczy. Jednak wydawało mi się, że to co mam jest mi dane na zawsze... Życie sobie że mnie zadrwilo i udowodniło ,że jest inaczej... bo mi to odebrało..moje wygodne "ciepełko" Zabrało niesprawiedliwie... choć byłam tolerancyjna, wyrozumiala. Za swój sukces uważam to,że udało mi się pozbierać, nie zgorzkniec, nie zezlosliwiec. Nikomu nie zazdroszcze ,źle nie życzę..Nie stracilam swojego optymizmu

I tak trzymaj, wspaniała dziewczyno. W Twoim przypadku niczego nie zmarnowałaś i jest Cię za co podziwiać. Istnieją jednak kobiety(mężczyźni także), którym trudno zrozumieć, że to co maja nie jest im dane na zawsze, a sztuką jest, kiedy to stracą np. przez chorobę, porzucenie, czyjąś śmierć, zatrzymać w sobie spokój i pogodę ducha, bez złośliwości, zgorzknienia, podłości i wyzwisk. Pozdrawiam Cię serdecznie i obyś była taka zawsze. Nie trać tych darów. Niestety, muszę teraz na dłużej zniknąć. Pracuję.

Na to co przeszłam z moim tatą (alkoholik) nauczyłam się pokory i cierpliwości. Mogłam bym go z nienawidzić wymazać z serca. Ale to on jest tym który mi dał życie i wiem, że nie jestem nic lepsza niż on. Dzisiaj dziękuję za to, że go mam, pomimo tego, że moja psychika wymięka i po prostu siedzę i płaczę. Pewnie nie pasuję do opisu bo jestem dość mocnym charterem, często stawiam na swoim, a przy tym jestem bardzo wrażliwa i zamknięta w sobie.

Staram się jak mogę:-). Dziękuj***ardzo: i również pozdrawiam. Spokojnej pracy .

Pokocham kobietę z nie zaburzoną psychiką tak pisze samiec Afera i ubolewa nad tym, że na tym forum są same kobiety niezrównoważone emocjonalne.Po pierwsze Ty myślisz, że miłość przyjdzie do Ciebie w momencie, gdy spotkasz taką? tak na Twoje chcenie? Po drugie oceniasz wszystkie tu piszące kobiety nie znając ich? Kto Cię do tego upoważnił? Żeby kogoś dobrze poznać jaki on jest emocjonalny trzeba tonę soli zjeść. A nie pomyślałeś, że gro tu piszących zakłada różne maski i gra jak w teatrze by się dobrze bawić? Zawiodłeś się na kimś tu piszącym i masz upośledzenie do wszystkich kobiet....oj nie ładnie:)