Zmarnowałam swoje życie

Jak w temacie. Tak czuję. Zmarnowałam swoje życie. Marzyłam o zostaniu stomatologiem. Zostałam bezrobotnym chemikiem. Gdybym mogła tylko cofnąć czas. Nie zaczęłabym studiów od razu po maturze. Zostałabym rok w domu, uczyła się i zrobiła jeszcze jedno podejście na wymarzoną stomatologię. Zapisałam się co prawda na poprawianie matury po pierwszym roku studiów, ale przy nawale nauki jaki był na chemii nie miałam szans się przygotować. A teraz? Mam prawie 27 lat i praktycznie żadnych perspektyw.

ja marzylam o zostaniu profesorem fizyki, skonczylam fizyke ale niestety ze wzgledu na fobie i lęki przed publicznymi wystapieniami musialam zrezygnowac z marzen. Teraz tez jestem bezrobotna.