Chyba moge byc w ciazy...

Mam 22 lata. Od ostatniego stosunku minął dopiero tydzien. Przeciez to nic... Ale od paru dni prześladują mnie mysli o tym. Zapomniałam sie z kolejnym opakowaniem o 2h... Czyli 14h opoźnienia od godziny o ktorej powinnam wziac tabletke. Pare dni wczesniej był stosunek. Zaczelam panikować, ze jesli bedzie ciaza? Przeciez był finał we mnie... Ze dopiero koncze I stopień studiów, przeraznienie. A dzis wieczor? Jestem jakby spokojniejsza, moze i nawet.. szczesliwa? Dopiero za tydzien dowiem sie co i jak robiąc test. Sama siebie nie rozumiem w tej sytuacji. Jestem w stałym zwiazku, mam chłopaka Niezle zarabiającego, ktory ma mieszkanie, ja mam mieszkanie zostawione w przyszłości dla mnie. Studiuje dziennie, dorabiam sobie w spokojnej ale dobrze płatnej pracy. Oboje chcemy byc ze soba, rozmawiamy o wspólnym zamieszkaniu i zaręczynach. Rodzice nam pomogą. Czego chcieć wiecej? Od paru lat mam instynkt maierzynski. Gdy śniła mi sie ciaza, budzilam sie szczesliwa. Jednakże wiem, ze najlepiej jest zachować kolejność- studia, praca, dziecko. A co jesli wyjdzie za pare dni, ze jestem jednak w tej ciazy? Ze dwie godziny przesadziły o całym moim zyciu? Wiem, ze nie zostanę sama z dzieckiem, aktualnie mam obawę co to bedzie za ten tydzien. Dlaczego teraz siedzę na lozku, pisze ten post i uśmiecham sie do siebie, ze w brzuchu moze cos juz sie tworzy? Tydzien to przeciez nic. Nakrecilam sie przez fora internetowe. Nie tak łatwo jest zrobic dziecko przeciez... Nie wiem czemu to pisze, chciałam chyba wylać swoje uczucia...

Nie łatwo i łatwo. To zależy. Ja byłam pewna, że jesteśmy z mężem bezpłodni. Tymczasem zaszłam w ciążę za pierwszym razem. Dziś w pokoju obok słodko śpi mój 7-letni synek, a ja żałuję, że nie miałam go wcześniej bo pewnie obok drugi by leżał. Ty nie masz najgorszej sytuacji, nie przejmuj się. Jeżeli będziesz w ciąży widocznie tak ma być... Powodzenia.