Serce mi lęka, bo nienawidze swojej miejscowości, a

Moja mama tu mieszka w domu rodzinnym. Jest mi tak przykro ze chce jak najszybciej stad spieprzac, a z drugiej strony jeszcze mi smutno, bo mama tutaj jest i nie orzeprowadzi sie nigdzie, a ja nie moge tu byc, bo sie tu dusze, poza tym moja milosc i tak jest gdzie indziej. Jak to wszystko pogodzic? Jestem w rozterce i plakac mi sie tylko chce przez to.

A co ma matka do tego??? układasz sobie życie jak dorosły człowiek, to znaczy, ze od rodziców się wyprowadza i tyle.

serce mi klęka ...gdy to czytam

Mialo byc pęka, literowka. Ja sie martwie o mame bo ma swoje lata nie chce zeby byla osamotniona. Przykro mi strasznie, ze nie moge z nia teraz mieszkac, bo nie chce, bo ta miejscowosc jest dla mnie beznadziejna...