zamknieta w domu z dzieckiem, depresja

czy to możliwe ze mam depresje? jestem strasznie przygnebiona, nic mnie nie cieszy, czuje się jak zero, nic nie warta. Siedze w domu z dzieckiem, prawie nie wychodzę, bo dziecko ciagle choruje, a poza tym nie mam gdzie wyjść. Straciłam sens życia. Czy ktoś tu miał podobnie i jakos wydostal się z tego dna?

Zapisz się do poradni zdrowia psychicznego. Dostaniesz jakieś środki antydepresyjne.

W jakim wieku jest twoje dziecko? Ja ci powiem ze mialam tak przez pierwsze 4 miesiace po porodzie. Mialam mega depreche, nie wiedzialam o co biega dziecku jak placze no i to siedzenie w domu mnie zabijalo. Obecnie przyuczam opiekunke do malucha zebym mogla codziennie lub prawie codziennie na 2-3 godziny wyjsc sama, juz to wyprobowalam i znowu czuje ze zyje. Polecam choc wiem ze nie kazdy moze sobie pozwolic. Ja wole sobie nic nie kupic ale zainwestowac w nianie.

dziecko ma prawie 3 lata. ja po macierzyńskim wrocilam do pracy, ale teraz tak się poukladalo ze niestety nie mam pracy:(

Oddaj do domu dziecka

Wspolczuje. A masz kogo poprosic o pomoc? Zebys mogla wyjsc i pozalatwiac sprawy zwiazane z szukaniem pracy a ktos ci sie zajmie dzieckiem.

szukam pracy ale niestety rezultat żaden. po prostu takie cos jak ja nie powinno zyc. nie potrafie być zalezna od meza, to jest podnad moje sily. nie mam tez na kogo liczyc, bo rodzice zmarli tragicznie kilka lat temu, rodzeństwa nie mam. przyjaciol tez już zadnych nie mam.

ja mam dwoje dzieci syn 5l; córa 8ms,jestem na macierzyńskim, zrobiłam nie dawno prawko, rano dorabiam sobie sprzatając, a teraz załapałam sie na nocne wykładanie towaru w sklepie na 4 h,wiem praca nie moich marzeń ale starszy syn czesto choruje i nikt nie zatrudni mnie na pełen etat o ludzkich godzinach:( maz pracuje od 13 do ok 21, ale z tego sie ciesze bo sie wyrwe z domku a jak wracam to chce mi sie zajmowac dziecmi:DDD bo tesknie. Gowa do góry zajmij sie czymś:)

Gdy powiedziałam swojemu partnerowi, że prawdopodobnie mam depresję, zlekceważył to i stwierdził, że sobie wymyślam bo nic nie robię. Obwiniałam się o wszystko i czułam się bezwartościowa. Robiłam co muszę i nic więcej. Czasem nie dawałam rady i musiałam uśmierzyć jakoś ból więc piłam. Codziennie. Wiedziałam ze muszę coś z tym zrobić. Postanowiłam zdecydować się na opcje w którą wcześniej raczej nie wierzyłam- zwróciłam się o rytuał oczyszczenia aury na stronie http://moc-energii.pl . Od tego czasu me życie zmieniło się na lepsze. Przestałam pić i zajęłam się swoim życiem, robię po prostu wszystko, aby iść do przodu i żeby było lepiej. Póki co daję radę, mam nadzieję że będzie tak dalej.

przestan spamowac aura, ja cie bardzo prosze. ludzie z depresja to nie idioci do dojenia z kasy na jakies wydumane rytualy

Teraz juz bedzie tylko gorzej. Nie wyjdziesz z tego i pracy tez nie znajdziesz chyba ze za bezdurno.