Boje sie ze kiedys odejde lub zdradze.

Autorko odjedziesz. Moja historia jest bardzo podobna. Dla dobra dziecka męczyłam się aż 4 lata i stwierdzam, że nie było warto. Uciekłam w ramiona innego, może bez szalonej miłości, ale na pewno trwałej i bardzo dużej. Dopiero teraz mogę stwierdzić, że wcześniej nigdy nie kochałam żadnego mężczyzny.

No wlasnie problem lezy w tym ze ja nie mam dokad odejsc, juz dzis mi wypomnial ze on placi rachunki. Owszem on placi rachunki ale zakupy robie ja. Mam duzo mniej pieniedzy niz on. Jakies 5 razy mniej. Ale w miare mozliwosci robie zakupy. Idzie wyciaga czyste gacie- nie martwi sie ze nie ma proszku, idzie do kuchni lodowka pelna- nie zastanowi sie kto przytargal jedzenie. Wyciaga czyste talerze- nie pomysli ze same sie nie umyly. W domu ma czysto, uprane, uprasowane, ugotowane. Czego chciec wiecej? Tylko partnerka marudzi kolo ucha ze chcialaby wiecej milosci, czulosci, chcialaby wiedziec na czym stoi. Ale to sie da obejsc. 2 dni pobede milym i sie uspokoi. To jak tlumienie strajku obietnicami o podwyzkach. Nie wiem czego mi brakuje ze nie potrafi mnie bardzo pokochac, stracic dla mnie glowy. Ale czuje ze przy nim wpadam w kompleksy, coraz czesciej placze, gorzknieje. I zaczynam zazdroscic tym kobietom co czuja sie kochane i uwielbiane i te jedyne.

Ja bym odeszła z takiego związku. Piekło nie związek.

Dlatego chce sie jak najszybciej zwinac z tego zwiazku. On mowi ze chce uciec.moze i chce. Bo jeszcze troche a zwyczajnie zacznie go nienawidzic. Czuje sie przy nim nikim.