Mam zaburzenia

Nigdy nie sądziłam, ze mnie to spotka. Byłam taka silna choc los mnie nie oszczedzal. Straciłam wiarę, różowe okulary. Nie podoba mi się ten świat i poważnie rozważam swoją smierc. Mam 21 lat. Nie mam chłopaka,przyjaciół ( tylko znajomych do pogadania) rodziny.. za to mam gowniana prace, ciężka, wykanczajaca fizycznie i psychicznie, mało płatna. Wieczne problemy z brakiem kasy i zdrowiem. O wyglądzie nie wspomnę , sypnał sie właśnie przez zdrowie a nie mam kasy żeby się leczyć.. takie błędne koło. Zle widze moja przyszlosc... pojawiły się kompleksy, myśli , ze jestem coraz starsza panicznie boję się starzenia. Intelekt znacznie spadł. Jak dajecie sobie radę i co was motywuje ? Ja już nie widzę sensu w niczym...w relacjach...praca jest tylko po to żeby nie zostać bezdomna itd. Chciałabym miec inne życie i żeby ten świat wyglądał inaczej. Wiem ze sa ludzie którzy maja gorzej ode mnie.. Ale nie pociesza mnie to. Mecze się strasznie. Nawet byłam u psychiatry i dostałam leki ale nic nie pomagają , nawet nie podnoszą sztucznie nastroju, nie zobojetniaja, jest coraz gorzej

Nie jestem w stanie Ci doradzić. Ja żyje tak jak ty już 6 lat. Małe przyjemności poprawiają mi nastrój i jakoś czarne myśli mi przechodzą.

A jakie masz relacje z rodzicami? Jakie oni mają relacje między sobą?

Ja sobie akurat zacząłem ćwiczyć po dłuższej przerwie i przyznaje, że trochę pomaga mi to :) Nie duszę w sobie tego wszystkiego bo ucieka to wraz z każdym ćwiczeniem :) Przy okazji sylwetka kształci się ;) Jak zrobi się cieplo zacznę chodzić do swojego świata- na ryby :) Natura mnie uspokaja i promienieje :) Polecam Ci autorko ;) Najgorsze są dni deszczowe, bo smutek mnie łapie :(

I prosze nie poddawaj się :/ To najgorsze co może być wiesz. Życie ludzkie jest najcenniejsze. Może sprobuj czegoś nowego? Może wolontariat? Polecam z dziećmi, bo sprawia to wiele radości :)

Autorko, czy możesz odpowiedzieć na powyższe pytania? To ważne, jeśli ktoś ma Ci coś pomóc....

Dziękuję wam za zainteresowanie :) nie spodziewałam się , ze ktokolwiek odpowie :) dopiero wróciłam z pracy i zaraz idę spać. Już odpowiadam

Bądź dzielna ! Kochamy Cię ! https://www.youtube.com/watch?v=zPf-jDUQ-OM

Mi już nie pomaga nic. :( małe przyjemności nie dają mi radości gdzies od 3 lat, a nawet sport który do ubiegłego roku był niezawodny także nie pomaga.. U mnie już nie ma różnicy czy jest deszczowy zimowy dzień, czy piękny, ciepły i słoneczny... O ile jeszcze 2 lata temu chodziłam w zimę na solarium (aby poprawić nastroj) i to miało jakieś efekty, tak teraz nic. Codziennie czuję się tak samo i nie potrafię tego zmienić, czuję się bezsilna. Pasje odeszły w kat. Nie interesuje mnie kompletnie nic. Moi rodzice są po rozwodzie, ojciec mieszka za granicą i nie mam z nim kontaktu, z matką sporadyczny(celowo wyprowadzilam się na drugi koniec polski) Nigdy te kontakty nie były dobre. To sa chorzy ludzie.

A ja bym autorkę przytulil by jej tak smutno nie było

Nie myśl o nikim źle szczególnie o rodzicach ... https://www.youtube.com/watch?v=hURVjK5Wtb0