18 miesieczne dziecko nie ruszy sie nigdzie beze mnie

jak siedzimy w domu!! zwiedzała by cały dom ze mną za rękę.. Ona już ma tak do tego stopnia że chce iść do zabawek które są metr ode mnie i podchodzi do mnie bierze za rękę ciągnie, podchodzimy do zabawek, puści mnie i się bawi. A jak zobaczy że się oddaliłam na fotel usiąść to jest złość i płacz. To nie jest tak że sie nie potrafi sama bawić bo potrafi. Ja mam tylko przy niej stać i sie nie oddalać... Zawsze było podobnie ale nie do tego stopnia. Jak ją odprowadziłam tam gdzie chciała iść, wzieła zabawki dostała buziaki i wyszłam. A teraz jak wyjde z pokoju to ma problem. Już nie wiem co robić. Jak jest mąż to chętnie bawi się z tatą. U niego z kolei się nauczyła na rękach no ale u mnie nie chce przesiadywac na rekach tak jak u niego wiec nie robie z tego problemów. Na zewnątrz oczywiście lepiej żebym była jak najdalej i dała jej spokój.. Doradźcie mi coś bo nie wiem jak na to reagować. Jak widze jak syn szwagierki bawi się ładnie zabawkami i lata po domu a ta robi co chce to jej zazdroszcze.

Oczywiście wspólnie razem też się dużo bawimy, tańczymy, śpiewamy, malujemy, sprzątamy i takie tam. Więc to nie jest tak że bym chciała żeby cały dzień siedziała u siebie w pokoju i sie bawiła sama.. Ale był już czas że sie zabawiła sama na 15minut, nawet pół godz.

ktoś coś doradzi?

Systematyka i konsekwencja. Wyjaśnij dziecku, że będziesz obok, żeby bawiło się same, zostaw i co jakiś czas rób "akuku", aby wiedzialo, że jesteś obok.