bohaterka romantyczna

Jestem trochę jak ludzie z epoki romantyzmu . Przeżywam nieszczęśliwa, niespelniona miłość mimo że cierpię to delektuje się przezywaniem jej i gdzie u mnie nie ma szans na zmianę sytuacji to wciąż rozmyslam o moim obiekcie juz 3 rok i z jednej strony to mnie wykańcza a z drugiej nadaje jakiś rytm życiu

Nie jesteś bohaterką romantyczną, lecz na własne życzenie zrobiłaś sobie kuku.Powoli wyjdziesz z tego jak przestaniesz tym żyć na co dzień i karmić tym swój /pieprznięty umysł/. Wiem co mówię walczę z tym samym. Za dużo oglądało się romantycznych filmów, a życie to nie romantyczny film.Powtarzam Ci raz jeszcze umysł Cię wykorzystuje i karmi się Twoimi emocjami.Delikatnie lub ostro go potraktuj. Gdy przyjdą Ci o nim myśli nawymyślaj mu.Trochę trzeba czasu by dotarło to do podświadomości.