Doszedłem do wniosku że bezinteresowne pomaganie jest bez sensu

W ten sposób człowiek bezinteresownie wspiera ludzi którzy za godzinę, albo jutro będą stanowili dla niego konkurencję w walce o przetrwanie. O pracę, o pieniądze, o kobietę, o mieszkanie... Pomagając bezinteresownie drugiej osobie, tak naprawdę pogrążasz siebie. Pomagać - tak, ale tylko w zamian za coś.

to wtedy nie jest pomoc tylko wyrachowana umowa dwustronna...

Zgadzam się. Pomagając bezinteresownie, tylko po łbie dostawałam prędzej czy później od tej osoby. Trzeba wiedzieć, komu pomagać, żeby nie obróciło się to przeciwko tobie.

Więc niech będzie że zamiast "pomagam", to "wyrachowana umowa dwustronna o dzieło" :)

Zły zawsze będzie nam szeptał, że bezinteresowne pomaganie jest złe aby tylko nas odciągnąć od dobrych uczynków, nawet będzie nas kopał przez innych. Albo wierzy się jemu albo Wszechmocnemu. Wybór należy do nas.

Ja wierzę głównie sobie.

Nie uśmiecha mi się być idiotką, którą wszyscy wykorzystują i śmieją się z niej za plecami. Przerabiałam taki scenariusz i nie jest to nic miłego. Tylko każdy się po twoich plecach wspina, a w podziękowaniu kopa da, żebyś na ryj padła. Bezinteresownie pomagać mogę mężowi, rodzicom i teściom, bo im mogę zaufać. Innych mam gdzieś i oni mnie pewnie także.