Imperium kontratakuje

Kałuże z topniejącego śniegu odbijały piękne błękitne niebo. Ani jednej, nawet najmniejszej, chmurki. Szliśmy obok siebie próbując znaleźć wspólny rytm kroków. Ja starałem się stawiać mniejsze, a Ona, chociaż nogi miała wyjątkowo długie, musiała przyspieszać, żeby dotrzymać mi tempa. Dlaczego się tak spieszyliśmy? Nie wiem. Zawsze się spieszę, nawet bez powodu. - To kolegiata św. Anny - powiedziałem gdy przechodziliśmy po jej stopniach wychodzących na chodnik. - Moja dawna parafia, sprzed przeprowadzki i gdy jeszcze chodziłem do kościołów. Piękna w środku, - Wejdźmy zobaczyć. - Naprawdę chcesz? - zatrzymaliśmy się przed wejściem. Skinęła głową. - W sumie głupio byłoby odwiedzić miasto stu kościołów i nie zobaczyć żadnego z nich. Gestem dłoni zaprosiłem ją do obejrzenia wnętrza. Jak gospodarz oprowadzający po swojej posiadłości. Weszła po schodach pierwsza, mogłem przez moment podziwiać jak kręci pupą stawiając kroki na tych kilku stopniach. Czy to naturalne, czy specjalnie kręciła dla mnie? Ale ma cudne nogi. Nie mogę się doczekać, aż znajdą się na moich ramionach. Na pewno ogolone. Tak jak i cipka... Ciąg myśli prowadził w jednym kierunku, a to wszystko w trakcie krótkiego czasu wspinania się po paru stopniach. Czy wypada w ogóle myśleć o takich rzeczach w takim miejscu? - Mam nadzieję, że mnie nie poparzy - szepnąłem przed zamoczeniem dłoni w święconej wodzie. Dopiero po wykonaniu tego gestu zastanowiłem się dlaczego to zrobiłem, Stary odruch wciąż żywy. Tylko się uśmiechnęła i sama też przeżegnała się przed wejściem do środka. Kościół jest piękny. Cały ozdobiony malowidłami, płaskorzeźbami, jest na co popatrzeć. - Przestań już podziwiać fiuty cherubinków i się pomódlmy - mrugnąłem do niej okiem. Znów się uśmiechnęła, chociaż tym razem po uniesieniu brwi. Siedliśmy w ławce. Było całkiem pusto o tej godzinie. - O co będziesz się modliła? - Żebyś nie okazał się anatomicznie podobny do tych cherubinków. - O to się nie martw - znów do niej mrugnąłem. Uklęknęliśmy w ciasnej ławce. Zerknąłem na nią, twarz miała zatopioną między złożonymi dłońmi. Długie czarne włosy dodatkowo ją chroniły. Może naprawdę się modliła? Teraz albo nigdy pomyślałem. Wsunąłem dłoń miedzy jej rozpięty płaszcz. Popatrzyła na mnie i wyszeptała "przestań", ale w tonie, który nie był przekonujący. Zsunąłem rękę niżej. Rozpiąłem guzik jej spodni. Jeszcze niżej. Poczułem włoski na łonie. Stringi. A jeszcze niżej jej cipę. Tam była już gładziutka. - Módl się o odpuszczenie tego grzechu - wyszeptałem jej do ucha zatapiając palce w jej pochwie. Była mokra i gorąca. Czułem jak pulsuje. Nadgarstkiem ocierałem o łechtaczkę, a palcami penetrowałem coraz głębiej. Złapała mnie za dłoń, żeby powstrzymać to szaleństwo, ale było już za późno. - Chcę żebyś doszła - po wyszeptaniu tych słów przygryzłem płatek jej ucha. Policzki miała czerwone. Oddychała coraz szybciej. Wydawało mi się, że czuję jak zaciska ścianki pochwy na moich palcach. Wtedy z zakrystii wyszedł ksiądz. Odruchowo cofnąłem dłoń i poprawiłem się na ławce. Chyba niczego nie zauważył. Byliśmy tylko parą turystów, która weszła na chwilę oglądnąć piękny zabytek i się pomodlić. Jakby nigdy nic wstaliśmy i wyszliśmy na zewnątrz. - Ale się zarumieniłam. Ciekawe czy księżulek coś podejrzewał. A ty nie zamoczyłeś nawet dłoni w święconej wodzie przy wyjściu. - Nie, ale palce mam mokre od innej świętej wilgoci. - Ty draniu! Ale wiesz, że jeszcze nie skończyliśmy? - Zdecydowanie nie. To dopiero początek. cdn

Powrót do opowiadań. :D :D :D :D :D Teraz zmieni nik.

Może czerwona nimfomanka?

Dobrze napisane. :)

zrobie Romek, zrobię...

Czyje to?

Byłam w tym kościele.

gość dziś A robił Ci ktoś w nim palcówkę?

Nie :D

Zabytków nie można "oglądnąć" , można obejrzeć Promowanie tej Imperium jest już nudne.

może to ktoś skrócić bo nie chce mi się tego czytać

gość dziś http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/ogladnac-czy-obejrzec;5822.html

Zgoda , regionalizm .Jednak jak zaznaczają poloniści dość dyskusyjny.Lepiej jednak brzmi "obejrzeć":)

Erotyzm, religia, tabu, piękno. Emocje. Wszystko co lubi taka zakłamana erotomanka jak ja. Chyba zmienię nick na "Kobieta w czerwieni" i będę paliła w świętym ogniu orgazmy. A myślałam, że ten temat to streszczenie Gwiezdnych Wojen. ;) Czyli...zakładając, że jakaś para zwiedzi sto miejsc o "największej świętości" ;), popełni siedem grzechów w siedmiu sakramentach na siedem sposobów. W ciągu jednej nocy. Jak to wtedy nazwać? Ósmym cudem świata? ;) Będzie ciąg dalszy czy skończy się na palcówce? Choć wolałabym żeby była to wyrafinowana gra wstępna.

A kto to jest naszą polonistką na temacie? ;)

Nie skończy się na palcówce. Nie pamiętasz? ;)

Nic mnie nie przeroslo. Po prostu stajac miedzy wyborem przyjazn, a forum wybieram przyjazn. Forum to tylko rozrywka. X Reszte pozdrawiam i do "kiedys tam". X Nie mam do Ciebie zalu. Moze odpoczac powinnas takze X Mam osobiste powody zeby na forum nie pisac. Obiecalam to tez komus stad i slowa dotrzymam. Staram sie jak moge. X Za długo nie wytrzymała bez forume Uzależniona baba

Gość 11.02 Ciekawska i zaintrygowwna :-D

Jak przeczytam to sobie dopiero przypomnę "gościu". ;) I oczywiście, że wybieram przyjaźń. Nie mam zamiaru pisać na Kafe jak dawniej- z powodów bardzo osobistych troliska zakłamane. Ale muszę wszystkich rozczarować, zamierzam "wpadać". Nie mam zamiaru udawać, że odeszłam na dobre i dowalać innym z gościa. ;) Czytam tylko przyjaciół. I czekam na fajne tematy. Pa kochani. Autorze, masz ukryty talent... literacki oczywiście. ;) Dziękuję. :)

Imperium Kobieta w czerwieni, zmienna niczym kameleon... a może "Czerwona Emmanuelle"? I nie pal orgazmów, rozdaj je potrzebującym:)

Chwilo. Cześć. Rzeczywiście, orgazmy spalić w ogniu jednak szkoda. Powinno się je komuś przekazać, jak żrący popiół uniesienia. ;) Pa. Obyś pokazywała się częściej. ;) Po-poezju-erotyzm-ujemy. ;)

Ty nie masz przyjaciół toksyczna egoistko:O

Och burzowa ulewa...świat dzisiaj zalał się łzami los spękanego forum go wzruszył łzy spadały dużymi kroplamii już nie ma śladu po suszylecz nigdy nic nie trwa bez końca obeschną też wodospady rozkoszyod chwilowego słońca.

Policzona jest każda chwila Nie możemy żadnej zmarnować