Jestem lesbijką i zakochałam się w...chłopaku

Mam partnerkę od 3 lat. Jakis czas temu poznałam chłopaka, wpadłam po uszy. Boże, co teraz? Jak to się stało? Czy ktoś z was był w takiej samej sytuacji?

jesteś biseksualna a nie lesbijka , ja bym się cieszył gdybym taką miał bo można by skorzystać na tym...

Ja byłam 4ry lata z kobietą teraz mam męża i dziecko, ale mnie zawsze bardziej ciągnęło do facetów. Myślałam że jestem bi jednak po tamtej żadna inna nie zrobiła na mnie wrażenia. Mąż wie i co najśmieszniejsze jest bardziej zazdrosny o inne kobiety z którymi się wygłupiam niż o facetòw.

Można normalnieć, oby ci się udało.

Haha dobre facet zazdrosny o babki :P

Ja jestem lojalna i nie wyobrażam sobie wpuszczać osoby trzecie do związku. Nie wiem jak to się stało, ale nigdy, przenigdy nie pociagali mnie mężczyźni. Moja dziewczyna jest lesbijką tez.

A ja jestem hetero i zakochałam się w kobiecie:) cuda się zdarzają;)

Autorko, doświadczyłam tego samego co Ty. Od zawsze interesowały mnie kobiety, byłam w kilku związkach z nimi. Faceci byli dla mnie aseksualni, nie podobali mi się, nie wyobrażałam sobie jakbym mogła się z takim przytulać.... aż tu nagle poznałam faceta, którego szczerze pokochałam. Założyłam z nim rodzinę... a inni faceci nadal są dla mnie aseksualni, tylko na niego lecę. Dziwny jest ten świat :)

To jest typowy biseksualizm. Po prostu wcześniej nie spotkałaś faceta, który by w Tobie takie uczucie obudził. Może też być na odwrót sytuacja, że po wielu latach w związku hetero spotyka się osobę tej samej płci dla której można stracić głowę - tak zwany ukryty biseksualnizm.

Miałam taką samą sytuację.Finałem był ślub, weselisko a obecnie jestem mamą dwóch synów,mam męża, który 12 lat po ślubie wciąż mnie zaskakuje,adoruje na każdym kroku, nosi na rękach lub na barana, z okazji i bez okazji kupuje nie bukiet czy wiązankę a naręcza kwiatów. Okazał się przy tym zaradnym człowiekiem, konsekwentnym i pracowitym.Postawiliśmy piękny dom w cudnej podmiejskiej okolicy i cieszymy się sobą i synami. A wcześniej mężczyźni wydawali się mi tacy grubiańscy, gburowaci, nie potrafiący zadbać o siebie i o mnie. Dla tych, których spotykałam zawsze najważniejsza była praca, koledzy, mecze, bary, piwko i grill. A mnie ciągnęło w stronę wyzwań artystycznych i plastycznych, co nie znajdowało u nich absolutnie żadnego zrozumienia. Z pierwszą partnerką mieszkałam prawie pół roku, rozstaliśmy się, bo oszukiwała a z drugą mieszkałyśmy razem dwa lata i to zdawało się był okrzepły już związek. Do momentu, jak spotkałam męża.To było z mojej strony zakochanie od pierwszego spojrzenia.Nim otworzył usta na powitanie, bo byliśmy sobie przedstawiani z pewnej okazji. Patrząc na niego, na jego wygląd, postawę, spojrzenie którym mnie obdarzył, zmrużenie oczu, bezgłośne wciągnięcie powietrza,już wiedziałam.Tylko on i nikt inny.Nikt inny już nigdy. Obecnie tydzień nie widzieliśmy się.Wyjechał służbowo do Francji.Jutro rano przylatuje.Synowie będą z nami do obiadu a potem zabiera ich babcia.Cały wieczór i poniedziałek mamy tylko dla siebie . Dzień bez niego to katorga a cały tydzień to bezmierny koszmar.Jestem ogromnie spragniona jego towarzystwa.Jego ciała, głosu, spojrzeń, jego milczenia i śmiechu.Jeszcze kilkanaście godzin.

gość dziś Bardzo pozytywna opowieść, aż się miło czytało. Taka radość bije z tego komentarza. Wszystkiego dobrego i pozdrawiam. Doświadczyłyśmy podobnego :)

ślewdzik paniom zbrzydł ? a może po prostu usidliłyście bogatych frajerów dajacych hajs i pewną egzystencję w przeciewieństwie do poprzednich less partnerek ?

Piękne historie. Mam wrażenie że lesbijstwo jest modne i zbyt wiele kobiet się gubi idąc tą drogą. Tym bardziej,że to właśnie który vietpm łatwiej się w tych sprawach pogubić.

Dnia 5.03.2016 o 19:45, Gość gość napisał:

Miałam taką samą sytuację.Finałem był ślub, weselisko a obecnie jestem mamą dwóch synów,mam męża, który 12 lat po ślubie wciąż mnie zaskakuje,adoruje na każdym kroku, nosi na rękach lub na barana, z okazji i bez okazji kupuje nie bukiet czy wiązankę a naręcza kwiatów. Okazał się przy tym zaradnym człowiekiem, konsekwentnym i pracowitym.Postawiliśmy piękny dom w cudnej podmiejskiej okolicy i cieszymy się sobą i synami. A wcześniej mężczyźni wydawali się mi tacy grubiańscy, gburowaci, nie potrafiący zadbać o siebie i o mnie. Dla tych, których spotykałam zawsze najważniejsza była praca, koledzy, mecze, bary, piwko i grill. A mnie ciągnęło w stronę wyzwań artystycznych i plastycznych, co nie znajdowało u nich absolutnie żadnego zrozumienia. Z pierwszą partnerką mieszkałam prawie pół roku, rozstaliśmy się, bo oszukiwała a z drugą mieszkałyśmy razem dwa lata i to zdawało się był okrzepły już związek. Do momentu, jak spotkałam męża.To było z mojej strony zakochanie od pierwszego spojrzenia.Nim otworzył usta na powitanie, bo byliśmy sobie przedstawiani z pewnej okazji. Patrząc na niego, na jego wygląd, postawę, spojrzenie którym mnie obdarzył, zmrużenie oczu, bezgłośne wciągnięcie powietrza,już wiedziałam.Tylko on i nikt inny.Nikt inny już nigdy. Obecnie tydzień nie widzieliśmy się.Wyjechał służbowo do Francji.Jutro rano przylatuje.Synowie będą z nami do obiadu a potem zabiera ich babcia.Cały wieczór i poniedziałek mamy tylko dla siebie . Dzień bez niego to katorga a cały tydzień to bezmierny koszmar.Jestem ogromnie spragniona jego towarzystwa.Jego ciała, głosu, spojrzeń, jego milczenia i śmiechu.Jeszcze kilkanaście godzin.

Głupia krowa

4 godziny temu, Gość Zaduzoteczy napisał:

Piękne historie. Mam wrażenie że lesbijstwo jest modne i zbyt wiele kobiet się gubi idąc tą drogą. Tym bardziej,że to właśnie który vietpm łatwiej się w tych sprawach pogubić.

Idź się lecz cz/ubie. 2 x tyle historii jest ze he/tero pok/ochała kobietę i rzuciła gac/ha 

Dnia 4.03.2016 o 21:09, Gość gość napisał:

Mam partnerkę od 3 lat. Jakis czas temu poznałam chłopaka, wpadłam po uszy. Boże, co teraz? Jak to się stało? Czy ktoś z was był w takiej samej sytuacji?

I w czym masz problem?! Miłość nie wybiera Widocznie jestes biseksualna