Wstydzę się tego, z jakiej rodziny pochodzę.

Jestem mężatką. Wyszłam za mąż kilka lat temu i dopiero teraz zauważam, jaka jest moja rodzina. Słyszałam już kiedyś, że moja rodzina uważana jest za brudasów, za fleje i że nie potrafi zadbać o swoje, tylko syf widać na kilometr. Sama w domu staram się mieć zawsze czysto, nawet przesadzam z tą czystością, a do domu rodzinnego nie lubię nawet jeździć, a już na pewno nie z moim mężem, bo wstydzę się tego nieporządku, który tam panuje. Wiem, jestem okropna, rodziny się nie wybiera itp. jednak nie potrafię inaczej myśleć. Ma ktoś podobnie?

Ja mam ale się wstydzę babci i taty bo zachowoja się po chamsku przy ludziach nawet koleżanek nie zaptaszalam do domu kluca się między saba przy ludziach nawet. Ciężko.

I laza na głowę komuś jak ktoś pryjdzie ich zachiwanie kwalifikujr sie do psychiatryka kuratorka tatu tak powiedziała

Czasami wstydzimy sie za bliskich. Rodziny się nie wybiera. Ważniejsze, żeby pamiętać, że każdy decyduje o sobie. I jeszcze jedno nie można pozwolić, żeby powodowało to niskosamoocene w kontaktach z innymi. Rodzina to jedno a Ty to drugie.

Autorki moja matka ma schizofrenię, a ojciec jest alkoholikiem wiec, teoretycznie, powinnam sie wstydzić. Ale nie wstydze sie, bo oni to oni, a ja to ja, jestem osobna jednostka, zyje inaczej od nich. Wazne zeby samemu moc sobie spojrzec w twarz w lustrze. A inni? Ich zycie, ich wybory. Ja swoje zycie przezywam po swojemu.

No właśnie, nie wybiera się. Mama potrafi zrobić taki wstyd np. w sklepie, bo nie podoba jej się np. jakiś produkt, że mam ochotę uciekać, gdzie pieprz rośnie. A najlepsze jest to, że ona nie widzi u siebie tego brudu, zaniedbania i niewłaściwego zachowania. Szok!

Nie mamy wpływu na to z jakiej rodziny pochodzimy a w tych przykładnych rodzinach tez różnie bywa tylko ze łatwiej zauważyć alkoholika menela czy nie wyremontowany dom niż np.psychiczne znęcanie w szanowane rodzinie