Nieszczęsliwa mama macierzyństwo nie takie różowe

Zdecydowałam się po raz drugi r zostać mamą, więc powinnam wiedzieć jak to jest do rzeczy, w ciąży byłam uśmiechnięta , nie mogłam doczeka się drugiego malucha. Po porodzie szybko doszłam do siebie, zrzuciłam zbędne kg. Teraz 8 miesięcy po porodzie jestem nieszczęśliwa, moje życie toczy się tylko wokół dzieci, postarzam się mimo że staram się dbać o siebie, ale nieprzespane noce robią swoje. Mąż nie rozumie mnie wcale bo o co mi chodzi/ że nie mam czasu gdzieś wyjść? przecież jestem mamą i powinno mnie to cieszyć. Z perspektywy czasu stwierdzam że z pierwszym dzieckiem było mi łatwiej, z drugim mimo że widziałam czego się spodziewać musze stwierdzić że nie radze sobie sama ze sobą. Brakuje mi mojego życia.

Autorko z macierzyństwem jak z życiem, będzie dobrze:)

dzieci wywracają życie do góry nogami, miałaś jedno zdecydowałaś się na drugie to co chcesz obudziłaś się z ręką w nocniku

Nie jest tak xle przecież, ja mam syna 5 lat i córe 13 msc, sa ciezke dni np. jak choruja, ale tak to nie jest zle , fakt mnie bardzo mąz pomaga, gotuje codziennie przed praca, wstaje do dzieci w nocy jak trzeba, ja pracuje na rano, teraz zaczełam bawic sie szyciem i to jest moje hobby, przedtem nie miałam zadnego a teraz sobie szyje dostałam maszyne od babci meza i sie rozluźniam:) raz w tygodniu sobie wychodze np. na ciuchy uwielbiam ciucholandy i nie ma mnie z 3 h gdy mąz ma wolne.

macierzyństwo to częsć normalnego Zycia. A w zyciu - raz jest lepiej, raz gorzej. Znasz kogos kto ma od poczatku do konca rózowe zycie?

Rozumiem Cie. Ja pocieszam sie czekajac na lepsze dni. Tylko to pozwala nie zapasc mi w depresje ;( ale przygnebienie jest coraz wieksze...

Kurcze, to niedobrze .Ja mam syna 5 msc i juz jestem w trakcie robienia drugiego.

No wlasnie gosciu powyzej ja mam tak dzieci . katastrofa mordega i depresja naprawde uwierz mi. Wlasnie padam na twarz a przede mna jeszcze tyle rzeczy...

Ja mam tak samo, maz nie pomaga nic, bo ciągle go nie ma. Z pierwszym dzieckiem było inaczej, lepiej, z jednym babcia od czasu do czasu została, była też młodsza, teraz z dwoma to już nie che zostac, mówi że już za stara jest, a mały za szybki do niej. Oszaleć można.

Ja jestem w ciszy z drugim jak sie urodzi to starsze bedzie miało 2l i 4 m mam nadzieje ze mnie cos takiego nie dopadnie chociaż mojego m więcej nie ma w domu niż. Jest

A ja mam syna 3 lata i czekam az skonczy 4 i wtedy aie zabiore za drugie. Im mniejsza roznica wieku miedzy dziecmi tym wiekszy sajgon. Sa za i przeciew. Dla mnie dwoje maluchow od razu to spore wyrzeczenia bo jednal to matka sie zajmuje te 70 % a czasem 90 % czasu dzieckiem.

u mnie bylo troche ponad rok roznicy i zero pomocy, poczatki bardzo trudne, za to potem świetnie , wiec nie warto sie martwic na zapas.

A w jakim wieku jesteście?

U mnie pomiędzy dziećmi jest różnica 16 miesięcy. Nie jest łatwo to prawda.Na szczęście bardzo pomaga mi mąż.Pocieszam się, że gdy dzieci podrosną będzie łatwiej.

Mi mąż mało pomaga, rzadko jest w domu, jak już jest to zajmie się dziećmi, ale 85 zajmuję się ja. Mąż to głównie w niedziele. czuję że popadam w jakąs deprechę, nie mam na nic czasu, młodszemu idą żeby, zarobił się okropnie marudny, starszy tez nie umie się sam sobą zając

Mąż jest zachwycony dziećmi, o tego stopnia że namawia mnie na trzecie marzy mu się córka, mi dwójka wystarczy, oczywiście biorę pigułki. Dla niego to fajnie wrócić do domu i pobawić się chwilkę , nie rozumie mnie

Jesli czujesz ze popadasz w depresje idz do lekarza bo moze sie ona uaktywnic w kazdym czasie po porodzie

Depresja poporodowa, do lekarza!

http://qck.pl/9oH

Nie mogę się przyzwyczaić że tyle czasu spędzam w domu, wcześniej wychodziłam do pracy, byłam wśród ludzi, w okresie zimowym owszem wychodziliśmy na spacery ale krótkie, może stąd to moje przygnębienie, dobrze że już wiosna.

ni to wiosna, ni to zima, a dzieci teraz najwięcej chorują, a jak moje chorują to mam doła jeszcze większego:-(

Tez tak miałam, mam różnicę 20 miesięcy pomiędzy dziećmi, cały dzień z nimi sama, a młodsze mega terrorysta. Mialam ochotę siąść i wyć. Zawsze byłam perfekcyjna, poukładana, kochalam porządek i ład. Nie byłam w stanie sobie poradzić z chaosem, jaki zapanował w moim życiu. Pomogla wizyta u psychologa. Wystarczyła jedna - kobita mi uświadomiła, co jest w życiu ważne, na co zwracać uwagę, co olać. Dzieciaki maja usmiechniętą mamę, a nie warczącego SSmana.

Ja też jestem matką dwójki dzieci 6 i 2 letnich córek tyle że mąż zostawił mnie przy 2 ciąży i mogłam liczyć tylko na siebie moi rodzice nie żyją a ja wiedziałam że musze wstać na nogi i dalej żyć gdy naprawde mam wszystkiego dosyć to patrze na uśniech moich dzieci i cieszę że je mam dlatego ciesz się że jesteś matką i głowa do góry pozdrawiam :-)

trzy razy byłam mamą i wspominam ten czas jako najpiękniejszą część mojego życia. To był czas bezproblemowy w stosunku do tego co mam dzisiaj. Nie żalę się, ale wówczas to był luz... chętnie do etapu pieluch bym wróciła:D

Autorko, ciesz się z macierzyństwa dopóki możesz, zycie przyniesie Ci gorsze stresy związane z wychowaniem dzieci.