Najgorsze swieta

Czy ktos z Was przezyl swieta niezupelnie tak jak sobie to wyobrazal? Bo ja wlasnie takie mam. :(:(:(:(:(

Jak jesteś kobietą to chętnie popieszczę Ci anuska językiem.

To mialy byc naprawde fajnie swieta. Mimo iz bardzo daleko od rodziny to mialam je spedzic z moim narzeczonym i nienarodzonym dzieckiem. Dzis rano obudzilam sie i troche zaniepokoilam ze moze moje wody plodowe sie sacza. Zadzwonilam do szpitala i kazali mi przyjechac zeby to sprawdzic. W trakcie przygotowan do zywjscia, moj chlopak zszedl do samochodu aby zaniesc moj***agaze spakowane do szpitala (tak na wszelki wypadek). Ja w tym czasie konczylam przygotowani w mieszkaniu. Gdy chcialam juz wychodzic zorientowalam sie, ze nie moge znalezc swpich kluczy (klucze od mieszkania, samochodu, skrzynki itd). Nagle przypomnialam sobie, ze ostatni raz widzialam je wlasnie w aucie. Zadzwonilam do chlopaka, ze chyba zostawilam klucze w samochodzie i czy moglby mi je przyniesc. I wtedy on wpadl w furie! Juz przez telefon zaczal wykrzykiwac, jaka to jestem glupia, nienormalna i jaka trzeba byc idiotka zeby zostawic klucze w samochodzie. Mieszkamy na drugim pietrze- wpadl do klatki i juz od parteru slyszalam jak wykrzykuje wyzwiska i bluznierstwa na moj temat. Chyba kazdy kto mieszka w naszej klatce to slyszlam. Nie moglam w to uwierzyc. Wsiadalm do auta a on nadal na mnie wykrzykiwal. Nie wytrzymalam i wybuchlam! krzyczalam, plakalam i nawet dalam mu kuksanca z tj niemocy. Przeciez (na szczescie) nikt nie ukradl tego samochodu. Rpzumiem, ze zostawienie kluczy w smaochodzie i to na widoku nie jest najmadrzejsze, ale przeciez nie zrobilam tego celowo. Pojechalismy do szpitala, nie odzywalam sie do niego przez cala droge ani w szpitalu. Na szczescie w szpitalu uspokoili mnie, ze to nie wody i wszystko ok. Wrocilismy do domu i on probowal zalagdzic sytuacje, ale jak ja mam przejsc do porzadku dziennego po tym jak bluznil na mnie wykrzykujac wszystko na klatce schodowej???? I tak wlasnie skonczyly sie Swieta Wielkanocne. On oglada jakies filmy a ja siedze w sypialni i placze. Fjane swieta co nie? a mialo byc tak pieknie. Oczywiscie ja twierdze, ze to jego wina a on ze moja. Ja jestem bardzo uparta i nie odpuszczam a on tez chyba ma wszystko w d***e. Powiedzcie - czy ja jestem jakas przewrazliwiona? Jak on mogl tak sie zachowac i to jeszcze w niedziele wielkanocna i w drodze do szpitala polozniczego?? Nie mogl sie opanowac? Powtarza mi ze to sa jego najgorsze swieta wielkanocne w zyciu i vice versa! Jestem zdruzgotana. Mielismy w planie sniadanie wilekanocne, obiad i kolacje - ale chyba skonczy sie na tym ze bede jadla sama przez 2 dni zurek ktory zrobilam. Pewnie to co pisze nie ma rak ani nog, ale musialam sie 'wygadac'. To smutne, ze nejblizsze nam osoby potrafia nas tak krzywdzic i zrujnowac najpiekniejsze dni w roku. No ale coz, musze wziac sie w garsc i zyc dla mojej malej, ktory lada dzien pojawi sie a swiecie.

Uśmiechnij się... jutro będzie dobrze...

no masz zdrowo nasrane w głowie i już chłopu współczuję. A jak się nie ogarniesz to zostaniesz samotną matką z dzieckiem niebawem...

Przez kilka dni siedziałam przy umierającym ojcu, wczoraj zmarł. W czasie, gdy byłam w szpitalu, moi teście wykorzystali sytuację i znów (robili to już kilka razy) okradli mi mieszkanie. Tym razem nie wynieśli mebli, tylko zastawę kuchenną i trochę gagetów biurowych. Powiedziałam mężowi, że mają to oddać, albo odchodzę, powiedział, że mogę sobie pójść. Dziś mam grypę i ponad 39 stopni gorączki. Ktoś z was ma bardziej p********a święta? Ktoś ma?