Moja narzeczona nie chce mieć dzieci...

Pomóżcie naprawdę,przyszedłem na to forum bo mam problem.Więc ja mam 26 lat a moja narzeczona (oświadczyłem się jej 2 miesiące temu) ma 25 .Wszystko układa się dobrze,nie ma jak w bajce,ale oboje mamy pracę,ja mam własną małą firmę,żona pracuje jako sekretarka w przedszkolu ,więc z kasą nie jest jakoś źle i jest ogólnie dobrze...ona mi na początku coś mówiła,że nie zamierza mieć dzieci,zawsze jej to się kojarzyło z utratą wolności,bliznami ,grubym brzuchem i tak dalej ,poznaliśmy się 4 lata temu,wtedy myślałem,że tak o zarzuciła i mamy jeszcze dużo czasu więc pewnie zmieni zdanie...niestety nie zmieniła.Wczoraj wieczorem otworzyliśmy sobie wino i gadaliśmy ,tematy zeszły na jej koleżankę ,która zaszła w ciążę ,ja się jej tak o zapytałem "a ty chciałabyś mieć dzidziusia?" ,to ona się uśmiechnęła i powiedziała,że nie .Pytałem się jej czy kiedyś,dlaczego ,co ona powiedziała to aż mi się smutno wtedy zrobiło ,powiedziała ,że nie chce mieć w ogóle dzieci,bo nie jest maszynką do robienia dzieci i uznała,że nawet zbytnio nie lubi małych dzieci,że jak pracuje w tym przedszkolu to czasami ją irytują i ma już dość dzieci chyba na reszte życia :( Naprawdę wtedy się załamałem...powiedziałem,że jestem zmęczony i poszedłem spać,bo już to było ponad moje nerwy...ja jestem jedynakiem ,w dzieciństwie marzyłem sobie jak to fajnie mieć rodzeństwo,bo często siedziałem w domu sam jak palec i tak jakby raz postanowiłem sobie,że chce mieć dużą kochającą się rodzinę...ale teraz?Ja naprawdę nie wyobrażam sobie tego...jak nasze życie będzie potem wyglądało?Zestarzejemy się i już zawsze będziemy sami?Wyobrażam sobie czasami sytuację,gdy mamy już razem 60 lat...a obok nas są nasze dorosłe dzieci i ich wnuki bawiące się z nami i krzyczące "dziadek!babcia!" ,ale to co moja powiedziała całkowicie mi to zrujnowało...co ja mam zrobić?Ja ją kocham strasznie,jest cudowna,ale nie mogę myśleć o tym,że będziemy sami i zestarzejemy się sami bez dzieci...

moze adopcja, jesli nie chce rodzic jesli nie, to musicie sie rozstac, albo ona zmieni zdanie ciagnij ten temat regularnie i patrz jak beda wygladaly jej reakcje, czy sie beda zmieniac czy nie

Również nie chcę mieć dzieci, stąd mogę zrozumieć Twoją ukochaną. Ale i rozumiem Ciebie, naprawdę. Tylko, że w moim przypadku jest tak, że na ostatnim miejscu stawiam fakt, jak wyglądałabym po ciąży, bo to zrozumiałe, że zmieniłoby się wiele. Moją przeszkodą są względy psychiczne, zdrowotne, świato-, rodzinno- i ogólnopoglądowe. Nie mam nic do dzieci, bardzo je lubię, ale nie widzę się w roli matki. Po prostu. Przed Wami wielki dylemat. Bo nie można nikogo zmusić do posiadania dziecka. Ani do tego, by, "w imię miłości", zrezygnował z tego pragnienia. Porozmawiajcie spokojnie. Nerwy i pretensje nic nie dadzą. Wiadomo-to temat delikatny, drażliwy, stawiający Wasz związek może i na ostrzu noża, ale tu chodzi o przyszłość. Przyszłość, która musi być szczęśliwa i dobra, bo bez tego nie ma sensu dalej ciągnąć tej miłości. Rozumiem, że pragmiesz mieć dzieci, masz do tego prawo przecież. Tutaj nie ma innej rady, jak rozmowa. Wszystkiego są plusy i minusy, także rodzicielstwa. Może wypiszcie je na kartce, porównajcie.

a co tu porównywać? można dzieci mieć albo nie mieć on chce mieć, ona nie chce mieć tu nie ma kompromisu nic z tego nie będzie, niestety

odejść i związać się z kimś kto chce mieć dzieci bo tutaj nie ma pola do manewru. Ona nie chce, ty chcesz, nie będziecie razem szczęśliwi.

ale...to ty masz narzeczoną i żonę też?