Jak byłam mała to często byłam zawstydzana przez dorosłych

I przez to dzisiaj jestem bardzo wstydliwa i niepewna siebie :(

ale juz nie jestes mała i juz wiesz jaki masz problem, więc idx na terapie do psychologa zeby to jakoś pokonac.

Nie idź na terapię. Oni mają na ciebie wyj****e, bo jesteś jedną z blisko tysiąca w skali roku. Oni wszystko robią na odp*****l.

To jak sobie samemu z tym poradzić?

Dzisiaj człowiek mówiący o DDa zachęcał grupę do bycia przydupasem i podlizywania się. Stwierdził, że tacy ludzie, którzy chętnie pomagają, to niby coś osiągnom i będą w przyszłości kimś rządzić. Prawda jest taka, że DDa sama nie jest w stanie funkcjonować i musi być czyimś przydupasem. Pierdolą sami nie wiedzą co. Totalne amatorstwo.

Ostatni rok lub nawet dłużej walczyłem z moim podlizywaniem się i byciem przydupasem(chorobliwe przywiązywanie się do ludzi etc.), a on dzisiaj powiedział, że trzeba być aktywnym i od razu pomagać jak ktoś nas o coś prosi.

Bycie pomocnym jest jednoznaczne z byciem przydvpasem?

Tylko człowiek z zaniżoną samooceną np. taki dda rzuci wszystko tylko po to żeby poczuć satysfakcję, że pomógł i żeby być w śród ludzi.

Gościu zachęcał do czegoś co jest objawem choroby. Tj. dawanie sobą dominować

Masz rację idź na terapię, może poznasz jakieś dorosłe dziecko

Dorosłe dziecko z drugim dorosłym dzieckiem może i siebie zrozumieją. Ale próbowałam już z kolesiem który miał takie cechy. To na dłuższą metę ściąga w dół. A zdrowy partner (albo przynajmniej mniej obciążony) jest w stanie ciągnąć w górę. Tylko raczej komu by się chciało tracić czas i energię na takie coś... Jak wokół tyle lepszych ludzi