Żałuję że nie poszedłem od razu na medycynę

Skapitulowalem w liceum. Zrezygnowałem jak nie dostałem się do biochemu. Potem matura z historii i psychologia.na 2 roku miałem dość. Wziąłem urlop i zacząłem się uczyć, nie umiałem nic i za pierwszym razem się nie dostałem. Teraz studiowałem dalej i znowy próbowałem. Mam 23 lata I chyba znowu się nie uda. Zabraknie pewnie paru punktów. Nie wiem co robić. Czy próbować jeszcze raz czy dać sobie spokój. Bardzo chciałem być chirurgiem albo ortopeda a poza pracą lekarza nie widzę żadnej alternatywy. Ciężko mi ze świadomością ze mógłbym zaczynać studia w wieku 24 lat na dodatek boje się ze mogę się nie dostać i co wtedy.

5 lat to sporo...

Co o tym myślicie?

a ma cie kto utrzymywać przez te wszystkie lata?

Za błędy się płaci. Ale na szczęście Twój błąd jest do naprawienia :) Ze mną studia zaczynał 30 letni facet, więc luuuz. Największy problem może być właśnie z utrzymaniem. Pracować na studiach się da ale cały etat odpada.

Ja mam 30 lat i wlasnie koncze 6 rok, ale tak jak wyzej ktos napisal - musisz miec kogos, kto bedzie Cie w tym czasie utrzymywal.

Mam w planach założenie prostej działalności gospodarczej. Kiedyś robiłem to na czarno. Oczywiście nie musze zarabiać bo rodziców "stac" ale ciężko mi żyć biorąc od nich pieniądze. Mnie sama satysfakcję sprawia ich zarabianie nawet jeśli mają leżeć na koncie i "co pomyślą inni" :p

Nie wiem co pomyślą znajomi i jak będę traktowany na studiach ;p

czy ja dobrze rozumiem, że po prostu nie możesz się dostać?

Raz się nie dostałem ale tylko dlatego ze uczyłem się przez może 5 miesięcy łącznie. Teraz nie wiem ale boję się że zabraknie paru punktów. Może starczy,nie wiem ;p żałuję że nie zacząłem po liceum bo miałbym jakieś podstawy a nie od zera robiąc jednocześnie studia.

to zastanów się, nie dostałęś się na profil biochemiczny, nie dostałeś się potem na studia. Jak ty chcesz skończyć medycynę?

Nie dostalem sie do biochemu bo mi nie zależało. Poszedłem sobie od tak a jak się nie dostane to trudno. Potem nigdy nie uczyłem się chemii i biologii a do matury na rozszerzonym miałem czas żeby się przygotować 6 miesięcy łącznie. Nawet nie liczyłem. Zabraklo mi 18% łącznie żeby się dostać. Teraz boje się ze otre się o próg.

Jak masz kasę to idź na płatne i już.

Płatne to zawsze jakieś rozwiązanie

Sama jestem zdania, że jeżeli ktoś chce studiować, wiek nie stanowi tutaj żadnej przeszkody, ale na pewno kiedy już pracujemy, będzie nam o wiele ciężej pogodzić naukę i obowiązki zawodowe. Nie mniej jednak zawsze warto się zastanowić bardzo poważnie, jaki kierunek wybierzemy. Moim zdaniem na pewno wartą uwagi jest psychologia, która jest nie tylko ciekawa, ale jednocześnie istniej po niej możliwość odbycia praktyk w tak renomowanej klinice jak PsychoMedic w Warszawie http://psychomedic.pl/staz-dla-psychologow-psycholog-praktyk/