obecność mojego szefa tak mnie stresuje, że nie potrafię w pracy funkcjonować

Zupełnie nie wiem dlaczego... pracuję tam od dwóch miesięcy. Pierwsza rzecz to taka, że jest nieziemsko przystojny już na rozmowie mnie onieśmielił ale ku mojemu zdziwieniu zatrudnili mnie chociaż myślałam, że źle mi poszło. Zaraz w pierwszy dzień wezwał mnie na rozmowę do siebie żeby opowiedzieć mi o dziale, o sobie o swoich wymaganiach... powiedział w kilku zdaniach o sobie, że jest tutaj kierownikiem, jest też coachem w tej firmie, prywatnie mąż i ojciec dwójki dzieci, powiedział że jest chrześcijaninem, liderem kościoła domowego, działa to na zasadach podobnych do protestanckich kościołów ale liczą się przede wszystkim relacje z ludźmi i tutaj też on takie zasady stosuje, że ani praca ani dom ani kościół to jego zdaniem nie budynek a relacje dlatego chciałby tutaj utrzymywać dobrą atmosferę, że chce żebyśmy rozmawiali o problemach, konfliktach, wbrew wszystkim stereotypom kierownik nie jest od tego żeby ochrzaniać za błędy tylko żeby pomagać je naprawiać i nie powielać więc chciałby żebyśmy tu wszyscy dobrze się czuli ze sobą, liczy dla niego etyka i kultura osobista, lepsza najgorsza prawda niż kłamstwo itd... jest bardzo pewny siebie, jest doskonałym mówcą, wszyscy go lubią a ja jak go widzę to się go po prostu boję nie wiem czemu... stresuje mnie to, że jest taki idealny nie wiem jak to nazwać... boję się go spotkać na korytarzu, czuję się jakaś gorsza chociaż nigdy nie dał mi tego odczuć, cały czas mi się wydaje, że się błaźnię jak coś mówię... nie potrafię się odnaleźć w tej pracy mimo, że rzeczywiście atmosfera, współpracownicy, kierownik... wszyscy traktują mnie dobrze. Skąd strach przed przyjaznym, ciepłym, nastawionym na relacje kierownikiem???