Czy to podryw ?

Cześć Kobitki :) mam problem....Widuje tego pana -dlaczego pana jesteśmy na takiej stopie ( Pan-Pani ) On po 30-stce albo 40, ja 28 . Znamy się z widzenia-często bywam w administracji i wchodzę na chwilę do jego pokoju ( nie siedzi sam )załatwić parę spraw. Wczoraj byłam w Kancelarii( drzwi obok jego pokoju ). On akurat był sam od dwóch dni.Nie wiedział,że jestem tam.Ja byłam zmuszona trochę posiedzieć z racji obowiązków związanych z pracą. Wszedł i.... Ja : Dzień dobry On: O dzień dobry On: A Pani tu ? Ja: Tak, ja jestem u Państwa cały tydzień On: Tak ? nie widziałem Ja: To dlatego,że byłam w księgowości Po chwili wyszedł z Kancelarii a ja dostałam telefon od szefa ,że muszę iść do niego ( tego dajmy na to J. ) Więc poszłam i zapukałam. Wchodząc przeprosiłam za przeszkadzanie a on odpowiedział ( co mnie bardzo zdziwiło " Spoko " ). Miałam prośbę do niego więc wertował i wertował te papiery,nie mógł znaleźć tego czego potrzebowałam. Pisał do koleżanki która z nim w tym pokoju siedzi lecz te pisanie ( dotykowe trochę długo trwało :) tłumaczył mi się,że to wina słownika ;) . Nie chciałam stać tam już dłużej ;) bo już dobre 10 min zastanawialiśmy się gdzie to może być.Powiedziałam,że w takim razie będę obok i jak znajdzie to wie gdzie mnie szukać. On powiedział,że jak nie znajdzie to będziemy dalej szukać. Wyszłam,poszłam dalej do swoich obowiązków i po chwili przyszedł do mnie mówiąc,że znalazł. Zamiast od razu wrócić do siebie to czekał przy swoich drzwiach na mnie i otworzył drzwi wpuszczając mnie. Chwyciłam za telefon i dzwoniłam do szefa a on przyglądał mi się. Dziękując mu, powiedział,że gdybym czegoś jeszcze potrzebowała to zaprasza :) Czy ja sobie wmawiam czy jednak nie ?