Jak trafiliście na swoją wymarzoną ścieżkę spełnienia zawodowego?

Tak się zastanawiam, jak natrafiliście na swoje zawodowe "powołanie"? Pomijając osoby pracujące na przysłowiowej "taśmie" i lamusów z forum, kieruję pytanie do reszty, która odnalazła swoje miejsce w sferze zawodowej. Przypadek? Próby? Rozmyślania? A może ktoś na was wpłynął i wam pomógł? Jak doszliście do tego co teraz robicie i daje wam to satysfakcje?

Ciekawy temat, ale niestety za madry jak na kafe. Nie sadze, ze ludzie ktorzy cos osiagneli siedza na tym forum

tak szczerze to jestem po 30tce i jeszcze nie wiem co bym chciala robic w zyciu... skonczylam studia ale nie mam po tym pracy. Nie umiem znaleźc sobie zadnej pasji...

Wychowałam się w mieście. Nigdy nie miałam nic wspólnego z roślinami. Przypadek zmusił mnie do dorywczej pracy to wzięłam co się napatoczyło czyli praca w sklepie sprzedając i dbając o roślinki i krzaczki. Nic wielkiego, podlewanie i obrywanie zeschłego listkowia. Tak się wciągnęłam że pokochałam. Poszłam do szkoły ogrodniczej, douczałam się kursami, znalazłam staż, i teraz robię to co kocham a pieniążki są całkiem całkiem. Mók kolega wyjechał za granicę żeby zarobić na studia. Dostał się do winnicy na południach Francji i tak się wciągnął w produkcję wina że tam został. Dzisiaj jest kierownikiem jednej ze słynnych winnic.

Ja także nadal szukam, bo trapi mnie nie tyle brak pasji czy hobby, co ich nadmiar... Problemem jest przełożenie tego na pracę zawodową i normalny zarobek, a mam już ponad 30 lat, chociaż wiek to nie problem, oczywiście jeśli nie chodzi o sport wyczynowy;) Ale się nie poddaje i próbuje sobie to jakoś wszystko poukładać, bo jestem przekonana, ze warto.

Up

Up ważne

Poszlam na anglistyke bo mi sie jezyk podobal. Tam poznalam jezykoznawstwo potem szczegolnie zainteresowala mnie jedna dziedzina czyli socjolingwistyka. I tym sie obecnie zajmuje.