Czy gdybyście urodziły dziecko upośledzone psychicznie w stopniu

wysokim, tak, że nigdy nie byłoby 'normalne' i wymagało dożywotniej opieki, zostawilibyście je czy się nim zaopiekowali? Mowa o upośledzeniu intelektualnym, gdzie według skali, osoba jest na poziomie max. 3 latka, tzn: poniżej 20 IQ Wechslera – niepełnosprawność intelektualna w stopniu głębokim: poziom funkcjonowania odpowiadający max. 3 roku życia. Możliwe jest opanowanie tylko najprostszej samoobsługi. Występują ciężkie wady neurologiczne i fizyczne. Przez całe życie wymagają opieki instytucjonalnej. Nie przekraczają wieku umysłowego osoby w normie intelektualnej trzyletniej.

Skoro Ciebie rodzice wychowali skąd wątpliwości ?

dalabym do osrodka blisko domu i odwiedzala-zabierala do siebie na krotko.przeciez bym musiala chodzic do pracy, a takie dziecko na poziomie 3 latka ale starsze wymaga kogosc silnego i opieki bardziej medycznej.co zrobie jak 15 latek wyskoczy nago na plac zabaw i zacznie molestowac dzieci?albo bedzie demolowac mieszkanie?musialabym go faszerowac lekami obnizajacymi poped i uspokajaczami

jestem przeciw usunieciu ciazy, nie zabilabym nikogo, ale i nie mam obowiazku wychowywac.dorosniecie wy wszyscy idealisci to zrozumiecie ze nawet przy szlachetnych zapedach czlowiek nie da rady z wyjacym i onanizujacym sie potworem, zwlascza jesli to wazy duzo wiecej i ma sile.male dziecko w domu, starsze-do osrodka jesli nie da sie opanowac jego zachowania.to nie uposledzone dziecko ma rzadzic tylko rodzice

Usunęłabym ciążę.

osoba jest na poziomie max. 3 latka No co wy, przecież to co najmniej połowa kafe, ze mna włącznie.

Noworodek z umysłem trzylatka to geniusz.