Zazdrosna o młodszą siostrę

Mam na imię Joanna, mam 29 lat. Posiadam siostrę Anastazję o 6 lat młodszą. Jako nastolatki i dzieci super się ze sobą dogadywałyśmy, łączyły nas wspólne tematy i zainteresowania. Już w momencie gimnazjum siostra zaczęła super wyglądać, wyładniała. Znaczy się, ona zawsze była ładna, ale już w tym momencie chłopacy starsi o dobre kilka lat zaczęli się za nią oglądać. Ale nie przejmowałam się tym, ja miałam własnego chłopaka, nawet się śmiałyśmy z jej "brania". Minęły lata i poszła do liceum, gdzie poznała swojego zabójczo przystojnego chłopaka-bruneta, znanego w szkole i dobrze uczącego się (wciąż są razem, przez 5 lat!). Ja dawno zerwałam ze swoim chłopakiem. Kiedy widziałam, jak są szczęśliwi, coś mnie po prostu trafiało. Potem nadszedł czas studiów, Anastazja i jej chłopak wspólnie studiowali w Niemczech ten sam kierunek - prawo. Rodzice byli z niej dumni, mama "sikała" pod nią od momentu jej narodzenia. To zawsze ona uważała ją za najbardziej utalentowaną. Przez jej studia, długo się nie widziałyśmy. Aż nadszedł moment jubileuszu naszych rodziców, przyjechała z partnerem i wyglądała naprawdę zjawiskowo, jak bogini. Miała ciemną sukienkę kontrastującą ze ślicznymi ciemnymi blond włosami, która zarazem uwydatniała jej figurę klepsydry. Tak, to brzmi dziwnie. Zazdrosna jestem jak diabli, ale urody jej nie zaprzeczę. Wszyscy z rodziny posypypywali jej pochlebne komentarze, że się zmieniła itp. Czułam się, jakby coś mnie paliło, cała impreza obracała się wokół niej i tej cholernej sukienki. Wyglądałam przy niej jak transwestyta jakiś, poszłam po ojcu i mam męskie rysy twarzy oraz chłopięcą budowę. Co ja mam zrobić? Już chyba nigdy nasza relacja nie będzie wyglądać tak jak kiedyś!

nie martw sie predzej czy pozniej twoja siostra zbrzydnie, moze roztyje sie po dziecku

Twoja zazdrosc jest chora i nieuzasadniona.

twoja zazdrosc jest w pelni uzasadniona, swiety by dostal k***icy, ile mozna zyc w cieniu osoby, dobrze ze nie widzicie sie na codzien. raz na rok musisz to jakos wytrzymac

Ja się narobię w domu, staję na głowie, żeby wszystko było idealne, nawet finansuje leki ojca. A oni i tak nie mogą wytrzymać dnia bez gadania o Anastazji.