Wasze wpadki słowne na randkach...

Mówi się, że im bardziej spontanicznie, tym lepiej... Ale bywa często tak, że w tej całej spontaniczności, braku reżyserii, planowania człowiek palnie coś, czego potem mocno żałuje... A, jak wiadomo, czasu się nie cofnie... Czy zdarzyły się Wam, na którejś z randek "zapoznawczych", jakieś fatalnie brzmiące wpadki słowne? Jak z nich wybrnęliście? Czy może, wręcz przeciwnie, były one "gwoździem do trumny" (czyt.: zakończenia tego, co ledwo się zaczęło)? Kto wie, może Wasze komentarze staną się nauką/przestrogą dla wielu Kafeterian...

ja zawsze się narąbałem i tłukłem z kimś tam

Może nie będzie to z kategorii wpadek słownych, ale zawsze, podczas pierwszych spotkań z przyszłymi facetami, zachowywałam się jak nienormalna (docierało to do mnie dopiero w domu, po spotkaniach, gdy już emocje opadały). Przykłady: podczas rozmów często poprawiałam włosy, wszystkie skupiałam w jedną stronę, by wyglądały na gęstsze i atrakcyjniejsze; często głupkowato się podśmiechiwałam, nawet, jak temat nie był zbytnio śmieszny; gdy facet kierował na mnie swój wzrok na dłużej, niż kilka sekund, robiłam się okrutnie czerwona na twarzy; podczas dłuższej wypowiedzi zdarzyło mi się zająknąć kilka razy, mimo, że byłam zupełnie trzeźwa; gdy siedziałam-starałam się być wyprostowaną, jak struna, bo w ten sposób chciałam podkreślić swój biust. To takie moje główne wpadki. Gdy, po spotkaniach, docierało do mnie, jak się zachowywałam, sama z siebie się śmiałam, bo te przypadki przypominały mi listy nastolatek z gazet młodzieżowych. Dosłownie. Ale może to wina mojego charakteru, sposobu bycia. Nie jestem śmiałą osobą..

Ja raz miałem wpadkę, wtopę, wygłup. Umówiłem się z dziewczyną na seks. Wszystko ładnie przez net, telefon było umówione. Przyszła i wręczyła mi keks. Powiedziała, że ona mnie tak zrozumiała, że chciałem, żeby mi zrobiła keks, to zrobiła i przyniosła. Była bardzo miła, keks był dobry, ale niesmak pozostał :(