w lesie cisza

I z takim to niewesołych rozmyślań wyrywa Marynę dobrze jej znany głos, z mazowiecka podręcający ostatnią sylabę: "Bilecikiiiiiiii!!!!". Maryna, na poły szczęśliwa (właścicielem głosu był bowiem jej sąsiad Józek), na poły przestraszona (bilecików bowiem była nie nabyła w kasie dworcowej, bo ta była zamknięta), na wszelki wypadek wolnym krokiem w stronę wyjścia z przedziału się kieruje, lecz tu...

... zrobiło się ciemno, bo pociąg wjechał w tunel...

I Maryna poczuła że jej prawa stopa utkwiła w czymś tak ciasnym jak waza...kiedy pociąg wyjechał z tunelu w oślepiającym świetle łypnęły na nią tłuste oka. A fe ! Zakrzyknęła oszołomiona.....

... na widok nogi tkwiącej beznadziejnie w szyjce wąskiej czary. Maryna na próżno próbowała uwolnić kończynę machając nią na zmianę w prawo i w lewo, zdesperowana machnęła nią tak silnie, że uderzona o drzwi waza na kawałki się rozleciała rozpryskując resztki płynu na przechodzącego korytarzem właśnie w tym momencie listonosza

ale tunel byl w lesie...wiec za tunelem...Konduktor okazal sie cwelem...juz wiewiorki na niego czekajom...po peronie biegal z fajom...a zona jego byla szlabanowa...podnosila i opuszczala ciongle odnowa...

od nowa ;)

nie,ona sie odnawiala...tak jak ty.

ale taka odnowa nie pasuje ci w wierszyku

Listonosz był dziarskim chwatem więc nie stracił rezonu. Wygładził surdut i wtarł weń resztki płynu....po czym podkręcił wąsa i wymamrotał coś na kształt....nic się nie stało....podobała mu się ta dziewczyna oj podobała....

bo krzepę taką miała, że jak co do dłoni chwyciła, na pyłek rozbiła

Nie wspominając o prawej stopie:-)

dlatego pszczoly umierajom...

lewa też niezgorsza była, bo jak nią machnęła, wszystkie szyby biła

co zbila,to zbila...na szybach siem nie szkolila...

Maryna szczęśliwie do miasta wielkiego zajechała, manatki swe zebrała i z pociągu ... wyleciała, bo na ostatnim stopniu będąc poczuła czyjąś stopę złośliwie jej podstawioną (był to konduktor Józef zazdrosny o listonosza).

i wylądowala w błoćku

Przeleżała tak kilka godzin. Z odrętwienia obudził ją kurek na dachu, który w podmuchach wieczornego wiatru tańczył jak szalony. "Czy pomóc Pani otrzepać się z kurzu?" - usłyszała nad sobą znajomy dyszkant listonosza.

ale wieje

i juz ucichło

up

brednie

Otrzepala siem sama z kurzu Maryna... Konduktor wszedl do Kibla...capi...mysli... Uryna,Maryna...to jest PKP witamina...

cisza...bo sadzimaý grzyby...co by...Maryna miala na czym spoczonc

A bylo to tak...Maryna nie wyjszla z nory... zdechly nawet Muchomory...

cisza

wjcsn

w Twoje d***e też.

A potem żyli dlugo i...nie wiem czy szczęśliwie bo wyjechałam z tamtych stron.

w taką ciszę wszystkie gwiazdy na niebie pooliczę Ciebie woołam ale cisza i pustka dookoła

Nie o uśmiech mi chodzi, bo się smialas nieraz, ale o to , co kiedys otworzylo się w Nas. Coś co przyszlo tak nagle i przeszlo jak wiatr...czego dzisiaj tak bardzo mi brak.