Czemu niektórzy są lubiani bez niczego

Wyglądają, jakby żadnego wysiłku im to nie sprawiało. A Ty się zmieniłeś przez lata, zacząłeś być sobą, być zadowolony z siebie, a znajomych i tak mało, mimo że wychodzisz z inicjatywą i nie potrafią Cię w 100 % zaakceptować. Nie robisz jakiś głupot... Nie potrafię tego zrozumieć - chodzi tutaj o ton głosu tej innej osoby, o to, że bardziej umie się wpasować w drugą osobę, czy jak? Czemu jest tak, że jednych bardziej lubimy? i nie mówice o wiecznie uśmiechniętych, bo w tym przypadku takowe nie występują.

zacząłeś być sobą, być zadowolony z siebie x chyba nie do końca, czego dowodem jestem topik;)

Ja jestem taką osobą i nie jest to kwestia wpasowywania się czy tonu głosu. Ja się po prostu nie staram, nie próbuję się wpasować. Jak poznaję fajnych ludzi, to podchodzę do nich z otwartością, z dowc**em.

Bo ludzie budzą zaufanie gdy są otwarci na innych, nie krytykują, umieją słuchać a także ciekawie opowiadać.

Spełniam te punkty - zawsze wysłucham kogoś nawet jeśli plecie trzy po trzy, jestem empatyczna- może jedynie opowiadać się lekko wstydzę, nie mam w tym aż takiej pewności siebie, ale tragicznie nie jest - i nico.