Rodzice wychowali mnie na osobę spokojną dlatego ciężko mi w życiu...

Spokojna, nieśmiała, cicha, zamknięta w sobie, mało asertywna, idealna ofiara...i tak bylo zawsze, bylam ofiarą, a rodzice sie dziwili dlaczego siedze w domu i nie mam kolezanek...BO NIE CHCIELI sie ze mną zadawac, z laską z dobrego domu, ktora musi po zmroku wracac do domu, ktora na imprezy nie chodzi bo rodzice zabraniają, ktora na wagary nie pojdzie bo boi sie w domu awantury i groźby lania pasem... Kto z was ma podobnie ? Teraz gdybym chciala to nie umiem krzyknąć, walczyc o swoje, mam jakies blokady, czuje sie jak kupa

Typowa ofiara zawsze zwala na kogos/coś innego winę za swoje niepowodzenia i niemotowatość.

a jesli inni faktycznie zawinili?

hehe fajnie do******lać drugiemu człowiekowi a potem umywać ręce mówiąc ze robi z siebie ofiarę

U mnie faktycznie tak było. Jako dziecko byłam bardzo żywiołowa, było ze mną mase problemów, raz prawie zaginęłam a siedziałam z koleżankami na łąkach w krzakach w naszej kryjówce, mama policje chciała wzywać :) wszystko się zaczęło potem w wieku 15-16 lat, odrzucenie przed rówiesników, 2 dziewczyny ciągle mnie atakowały, głupie plotki (ze sie puszczam, ze mam starszego faceta - widziały mnie z moim starszym kuzynem ktorego zawsze lubiłam, ale ubzdurały sobie ze to moj sponsor), nie byłam zapraszana na imprezy, w szkole porobiły się grupki, ja na bocznym torze, można by pisac o tym pół nocy. Teraz 25 lat i jestem samotna, bez znajomych, siedze ciagle w domu, nie mam z kim gdzies wyjsc, nie wiem jak wrocic do zycia, po prostu nie wiem i nie umiem, wychodze z domu i nikogo na ulicy nie poznaje :( rozumiem autorke, bo musi mieć jeszcze gorzej, takie tresowanie dziecka, to robi nieodwracalne zmiany w psychice

Mnie też tak wychowali, ale jak miałem 19 lat, zbuntowałem się ;)

To ja napisałam o zwalaniu na innych.. Autorko, ile tak będziesz siedzieć w domu i użalać się nad sobą? To do niczego nie doprowadzi, konstruktywnego, w Twoim życiu. Skoro umiesz napisac na publicznym forum, to potrafisz napisac parę ofert w poszukiwaniu pracy. Wlasne pieniądze dają niezaleznosc, mozliwosc decydowania o sobie. Bylejaka praca na początek, aby była. Abyś wyszła z domu między ludzi. Rodzice są różni, mądrzy, głupi, kochający i toksyczni. Taki jest ten swiat. Myślisz Autorko, że wszyscy inni mieli super? Nie. Ale jak dorośli, wzięli swoje życie w swoje ręce, zaczęli decydować o sobie. Odwaga i determinacja. Jeśli nic nie zmienisz, nie ruszysz się, to tak zostaniesz do końca życia. Tak chcesz? Bo samo się nie zrobi. Pozdrawiam.