Co robić po rozstaniu

Byłam ze swoim chłopakiem 3 lata. Zostawiłam go w środę bo juz miałam dosyć jego nieodpowiedzialności. Rozmawialiśmy w piątek, widać było ze jest mu przykro, powiedziałam ze nie będzie powrotu, zabrał na wesele koleżankę której nie znoszę, bo ja z nim nie poszłam. Rozmawiałam z nim wczoraj po nieprzespanej nocy, bardzo go kocham i żałuję że się rozstalismy i mu to powiedziałam ale to on wtedy uznał ze nie ma powrotu. Ja jednocześnie chce i nie chce z nim być bo wiem ze się nigdy nie zmieni ale kurde kocham go i teraz nie wiem co robić. Mam ochotę zadzwonić i przeprosić ale wiem ze by mnie wyśmiał :(

a chuuj z babami !!!

i w ten sposób autorko zrobiłaś z siebie szmatę na własne życzenie - pokazałaś mu że tobie zależy bardziej - więc jak się teraz zejdziecie będziesz miała przerąbane już mu pokazałaś że cokolwiek by złego nie zrobił i tak będziesz skamleć do niego jak suka z cieczką - ale proś go, błagaj żeby wrócił, zeszmać się do końca!

jesteś nie konsekwentna, udalas pewna siebie dame, a w rzeczywistości finalnie zrobiłaś z siebie oferme. żenada

Ale na nią najeżdżacie :) To zupełnie normalne, że po latach wspólnego życia pozostają jakieś emocje i cięcie potrwa dłużej niż jeden dzień. Jak rzucasz palenie to też jakiś tam czas jeszcze o tym myślisz, a jak zmieniasz mieszkanie to jakiś czas trwa zanim przyzwyczaisz się do nowego układu mebli. To normalna reakcja i nie miej wyrzutów sumienia, po prostu nie pozwól na kroki w tył i wycofywanie się z raz podjętych decyzji. Co do powrotów: ja uważam, że ma to sens tylko i wyłącznie po paru latach od rozstania, kiedy emocje opadły, każdy umie żyć samemu i ewentualnie wtedy można próbować od nowa.