czy warto mieć dzieci?

czy to całe poświęcenie, zmęczenie i ogrom pracy jest tego warte? Jak oceniacie z perspektywy czasu. Mam 28 lat i jestem mężatka od 1,5 roku i nic mnie bardziej nie przeraża jak macierzyństwo. Mąż chce mieć dziecko, a ja odsuwam tą myśl. Wiadomo, że to kobieta płaci większą cenę niż facet. Nie muszę mieć dzieci jeśli chodzi o mnie, ale ostatecznie mogę urodzić dla niego. Ale wydaje mi się, że to tak trudne przedsięwzięcie, że trzeba tego chcieć całym sercem, żeby mieć siłę temu podołać. Mam ogromne wątpliwosci.

No ciezkar rodzicielstwa spada w 80% na kobiete szczegolnie w pierwszych latach zycia. Jest to wielka odpowiedzialność i ogromny obowiazek. Sama musisz zdecydowac czy cjesz sie rzucic na tak gleboka wode.

Nie wiem. Trudne pytanie. Zależy jakie masz priorytety w życiu. Ja póki co nie widzę siebie w roli matki. Mam fajną pracę, znajomych, super hobby, na które z dzieckiem na pewno nie mogłabym sobie pozwolić. Pewnie jakby dziecko było już dorosłe a ja na hobby już za stara. Póki co nie planuje a mam już 32 lata.

Poza tym dziecko to ogromna odpowiedzialność i poświęcenie. Póki jest małe i w wieku szkolnym to pół biedy. Jesteś dla niego całym światem i jeszcze w miarę wpływasz na jego zachowanie. Ale potem dziecko dojrzewa, woli kolegów od rodziców. Nie wiadomo co takiemu nastolatkowi strzeli go głowy, jaką drogę życiową wybierze, jak ciebie zacznie postrzegać i traktować. A potem jak jest dorosłe ma już swoje życie i nie potrzebuje rodziców 24 h na dobę. Na starość też raczej dzieci nie rezygnują z pracy by zająć się schorowanym rodzicem. Domy dla osób starszych wyrastają jak grzyby po deszczu, więc widocznie jest zapotrzebowanie.

Jeśli jesteś lekkomyślna, żyjesz w myśl zasady "jakoś to będzie", "każdy to umie, umiem i ja", nie przejmujesz się niczym to pewnie, ze warto. Bedzie wesoło, dostaniesz kaskę może. Nie czytasz kafe? -Uderzyłaś dziecko? Ojej, no każdemu się zdarza. - Masz kiepską sytuacje i jesteś w 3 ciąży? Jeny, no dodatkowa kromka chleba Cie nie zbawi. - Wrzeszczysz na dziecko? Przecież każdy to robi. - Pijesz w ciąży? Takie gadanie, znam taką Ewkę co miała kuzynkę, i ta kuzynka piła i było cacy. Nie przejmuj się - Palisz? Ja też paliłam, było spoko, lekarze się nie zorientowali.

Warto choć jest ciężko

Na to pytanie powinny odpowiedzieć kobiety, które mają już dorosłe dzieci a nie matki co najwyżej z kilkulatkami.

Rozejrzyj się wokoło. Co widzisz? Matki z niemowlakami ktore spacerują. Matki/ojców z kilkulatkami ktorzy biegają za nimi. Dzieciarnię puszczona samopas (na oko od 8 lat w gore). Młodzież klnącą pod sklepem i paląca fajki ale dobrze ubrana i widac ze rodzice dbają. Jak ktos nie pali to i tak obraca sie w tym towarzystwie. Gimby ktore nie znaja zycia. Ludzi ok 40lat samych zadowolonych bo dzieci odchowane. Ludzi ok 50lat z wnukami. Wiecznych studentów mieszkających z rodzicami. Starszych ludzi ktorzy sa samotni bo dzieci wpadną raz na mc zobaczyc czy zyja bo sami maja swoje obowiązki. Pisząc czy warto zalezy co z tego chcesz miec-jesli cokolwiek to nie, nie warto. Posiadanie dzieci to orka na całego. Jesli chcesz jednak dołożyć cegiełkę dla ludzkości to warto-moze zostanie kimś ważnym w przyszlosci.

Byłaś kiedyś w życiu skazana na stres, ciężką pracę fizyczną? Każdy człowiek który wie co to wysiłek a który nadal parł do przodu nie poddając się będzie też lepiej przystosowany do życia z dzieckiem i to już od samego początku. Jeżeli natomiast cenisz sobie wygodę ponad wszystko, nie lubisz się przemęczać czy jesteś wrażliwa i nieodporna na stres, jeżeli masz tendencję do użalania się nad sobą, obwiniania innych że nie pracują tyle co ty to mając dziecko będzie jeszcze gorzej. Zadając takie pytanie na Forum , sądzę że nie dorosłaś do tego by być matką. Boisz się pracy i odpowiedzialności za drugą osobę i masz poczucie niesprawiedliwości w razie gdybyś miała nad dzieckiem robić więcej niż połówka (to w iluś procentach wynika w uwarunkowań biologicznych kobiety - ciąża, poród, karmienie piersią, dochodzenie do siebie po porodzie, zmiany emocjonalne). Dziecko to kawał orki i nie ma że boli i że nic z tego nie mam! :D. Dziecko ma się dla dziecka a nie dla korzyści jakie ono nam przyniesie bo dzieci są różne, są takie które po latach powiedzą "Kocham cię mamuś" a są takie które będą dożarte. To jak los na loterii.

Powiem tak. Mi na posiadaniu dzieci szczegolnie nie zalezy. Jesli jednak bylabym facetem i moja druga polowka by chciala zgodzilabym sie, bo wiedzialabym, ze ona sie nim zajmie. Jednak bedac kobieta, nie wiem czy to dobry pomysl brac na siebie taka odpowiedzialnosc, bez przekonania co do tego.

Nie warto. Jesli podchodzisz do tego w ten sposób, kalkulujac na zimno plusy i minusy. A gdzie uczucia, miłość, wspaniala więź z dzieckiem, to nie inwestycja która przyniesie korzysci. Mam sama 2, syna dorosłego i córke 10 letnia i uwazam ze dzieci to najlepsze co mozna miec w zyciu. Tylko trzeba dobrze do tego podejść.

Obojętne czy to mężczyzna się decyduje czy kobieta , każde z nich powinno mieć świadomość że życie płata figle i może cała odpowiedzialność za dziecko spaść na jedną osobę. W najlepszym przypadku powinno być tak że dzieckiem zajmują się Mama i tata a odpowiedzialność za nie pełnią i tak jedno i drugie z rodziców po równo . Czasem żona zaniemoże albo po porodzie nie będzie w stanie pełną parą zająć się dzieckiem lub zachoruje ciężko lub tfu tfu tfu, więc i mężczyzna musi się liczyć podejmując decyzję o posiadaniu dziecka z tym że będzie musiał wziąć wszystko w swoje ręce. Kobieta chodzi w ciąży , rodzi a potem karmi niemowle. Ojciec dziecka od narodzin jest tak samo odpowiedzialny według prawa i powinien uczyć się zajmować się dzieckiem. Jeżeli mężczyzna chce dziecka ale w duchu liczy na to że wszystko spadni na żonę to nie zgodziłabym się na dziecko z takim mężczyzną.

Zrobcie to kiedy oboje bedziecie na to gotowi ;) tak zeby wasze poswiecenie nie bylo przymuszone. Aczkolwiek jesli bedziecie mieli kedno dziecka zaangazowanie nie tylko wasze ale i rodziny mozna znalezc czas na wiele innych rzeczy. Gorzej jesli bedziecie w tym sami. Maz do pracy no a Ty sama z dzieckiem moze byc trudno

Nie warto.Poświęcasz swoje przyjemności ,czasem prace,pieniądze.JEzeli masz szczęście i nie będziesz miała z nimi większych problemow jak źle towarzystwo ,narkotyki,bunt nastolatków to pół biedy.A jak już dorosną to nie będą miały za wiele czasu dla rodziców.NO chyba że do pilnowania wnuków.Mam dzieci ichyba nawet nie najgorsze Regully ninnnnniiniiiiispiwnuki..s

Przepraszam za końcówkę coś mi wcielo.Chciałam tylko dodać że mam znajomych co dzieci nie mają i żyją całkiem fajnie.Nigdy nie wiadomo to jak trafić w totka.

co w życiu jest wartościowe a nie wymaga wysiłku , zaangażowania , pracy ...? ja nie wiem o jakich nadzwyczajnych trudach macierzyństwa czy rodzicielstwa piszesz bo dla mnie posiadanie dzieci w małżeństwie było naturalne.

Chodzi mi o to jak kobiety pisza o macierzynstwie to nieraz mowia o zmeczeniu ktore doprowadza je do krancow wytrzymalosci, o tym ze nie maja czasu sie umyc czy wyjsc do toalety. Ja nie wyobrazam sobie byc przyklejonej do dziecka caly czas. Czuje ze ciezko by bylo rok siedziec w domu, zawezajac pole swojej uwagi tylko do dziecka.

O i jest podstarzała i zgorzkniała Allium... Zrozum kobicino że to iż Ty uważałaś za naturalna sprawę posiadanie potomstwa nie u kazdego działa jednakowo. Dzieci to uwiązanie w pierwszych latach zycia, obowiązki a jak dorośnie to inne problemy. Nie kazdy Jest gotowy na rezygnowanie z siebie dla płodzenia dzieci.

budowanie swoich wyobrażeń o czymś tak indywidualnym jak podejście do macierzyństwa na podstawie anonimowych wpisów najczęściej odnoszących się tylko do własnego podwórka nie wydaje mi się dobrą metodą na osądzanie jakie jest rodzicielstwo :) oczywiście zgadzam się z twierdzeniem że nie każdy powinien mieć dzieci ale rezygnowanie z nich z obawy przed " zbytnim " wysiłkiem wydaje mi się ....niepojęte :)

Hey ja jestem w podobnej sytuacji co Autorka , chciałabym mieć dziecko ale od razu takie 7-letnie:) nie mam doświadczenia, mega się boję tego wysiłku, tych nieprzespanych nocy, że nie dam rady i że "przegapię" życie bo będę musiała dziecko ogarnąć. Ale z drugiej strony od zawsze chciałam mieć dziecko i nadal je chcę tylko się boję o pracę, pieniądze, brak doświadczenia itd. Ale mimo wszystko ryzykuje i się staramy z mężem. Może nie tak ostro że na już ale po prostu "nie uważamy":)

Chciałam jeszcze dodać ze ja nienawidzę się nudzić bo wtedy za dużo rozmyślam i to bardzo negatywnie a tak to nawet nie będę się zmartwiłam jakimiś wymyślony mi kłopotami. A poza tym to czuje ze czegoś mi w życiu brakuje, jakiegoś głębszego sensu istnienia:/ moja szwagier ka też była strasznie dołuj ca i zazdrosna i wiecznie zła a od kiedy ma dziecko jest serio lepszym człowiekiem. Więc myślę że I ze mną tak będzie bo w sumie to jej zazdroszczę tego dziecka:)

Wszystko zależy od sytuacji. Ja na przykład zaszłam w ciążę nieplanowana jak miałam zaledwie 18 lat. Potem mieliśmy z mężem im jeszcze do dwie córki. Teraz są dorosłe

Moim zdaniem warto mieć dzieci. Jak ktoś planuje to warto pomyśleć o preparacie zwanym inofem , który jest bardzo dobry dla osób starających się o dziecko. Ten preparat zawiera kwas foliowy i wiele witamin.

ty się zastanawiasz nad jednym a zobacz tutaj i obok siebie, królice rodzą po 3 i więcej, co prawda później narzekają, ze im cięzko ale one myślą tylko dolną częścią ciała.Też nie wyobrażam sobie abym miała kilkoro i zapieprzała całe życie tak jak moja sąsiadka najpierw wychowała swoje czworo dzieci a teraz zapieprza przy wnukach i dalej nie ma czasu dla siebie, ja pieprzę takie życie.

Czy warto nie da się na to odpowiedzieć jednoznacznie, mi się wydawało że będę dobrą mamą, a nie jestem nic mnie nie tłumaczy, że starsze dziecko to ciężki przypadek, myślałam, że będę popełniać mniej błędów, niestety moje starsze umie to zweryfikować. Ostatnio rozmawiałam z koleżanką oddajesz mnóstwo energii i czasu i swojego życia żeby wychować dzieci bez gwarancji, że Ci się uda...smutne to.

warto,ja mam core i jestem szczesliwa