Patologiczne przekładanie wszystkiego na potem.

Cześć,mam problem z patologicznym przekładaniem wszystkiego na potem (zazwyczaj jutro) i z jedzeniem kompulsywnym.W te wakacje chciałam zrobić coś wartościowego,popracować nad sobą,nie wiele z tego wyszło.Codziennie przekładam wszystko na jutro,że jutro wstane,będę miała milion sił do życia,zrobie wszystko co chce zrobić.Mam problem z jedzeniem - jedzenie kompulsywne,chce się zdrowo odżywiać,trochę schudnąć ,pójść na siłownie,pobiegać.Jedzenie kompulsywne jest ściśle powiązane z moją prokrastynacją,bo jak się najem to już nic mi się nie chce i mówię "jutro zaczne od nowa" ...w sumie już mam tego dosyć,dzisiaj dobrze zaczęłam dzień,pobiegałam sobie,pouczyłam trochę ,o 12 zaczęło mi chodzić na myśl jak byłoby fajnie zjeść ciastka które są w kuchni,chrupki,maślanke,czekolade i pączki (to rodzice niestety kupują) i niestety skusiłam się. Po takim czymś wychodzę z założenia,że i tak już nie mam nic do stracenia i jem jeszcze więcej,wręcz upycham się,robię zapasy w żołądku ,bo żyję z myślą,że jutro zacznę dietę i nic nie zjem słodkiego . I tak codziennie...wiem chore to.Jak to zwalczyć?Napisam tutaj bo miałam nadzieję,że choć trochę oprzytomnieje ://

W sumie to trochę bierze się pewnie od tego,że nic nie muszą praktycznie robić i cały dzień mogę robić co mi się podoba,wyjść na wioskę,pojechać na imprezę albo zostać w domu,rodzice w pracy. To trochę prawda,że od braku roboty w d***e się człowiekowi może poprzewracać ...;//

ref

jak ja nie znoszę takich leniwych, słabych ludzi kurwa, weź się za siebie i przestań nad sobą użalać. z dobrobytu ci się w dupie przewraca. albo żryj dalej, hoduj tłuste dupsko i przestań jęczeć i użalać się nad sobą

mam podobnie :O