Czy przeżyta trauma może przerodzić się z czasem w masochizm?

Kiedyś zostałam siłą rozebrana do naga i poddana upokarzającej kontroli osobistej. Nie chcę wdawać się co, kiedy i dlaczego bo nie jest to tematem tego wątku. Po tym zdarzeniu wiele czasu przepłakałam bo wspomnienia nękały mnie dzień i noc. Najgorsze były noce gdy długo nie mogłam zasnąć i aby rozładować jakoś emocje zaczęłam dopuszczać się masturbacji choć nigdy wcześniej tego nie robiłam. Moje myśli podczas masturbacji krążyły wokół przeżytej traumy i nie wiem jakim cudem czerpałam z tego rozkosz. Powinno mnie to odpychać a było odwrotnie. Jedną z moich "ulubionych" fantazji było wyobrażeni, że np. jedna z kobiet która uczestniczyła w przytrzymywaniu i rozbieraniu mnie otworzyła drzwi i wpuściła do pomieszczenia jakiegoś mężczyznę który następnie mnie zgwałcił na ich oczach. W rzeczywistości nie było tam żadnego mężczyzny ale to wyobrażenie bardzo mi się "podobało" i sprawiało, że bardzo szybko dochodziłam. "Przyjemność" trwała jednak tylko chwilę bo po każdym takim szczytowaniu znowu zmieniał mi się nastrój i to na jeszcze gorszy i w takich chwilach nienawidziłam sama siebie właśnie za takie myśli. Im bardziej mnie w myślach gwałcono i poniewierano tym bardziej mnie to fascynowało. To jakieś wariactwo i w pełni zdaję sobie z tego sprawę. Stan ten trwa do dziś i z każdą taką masturbacją jest coraz gorzej bo coraz gorsze mam wyobrażenia. Boję się, że wypaczam sobie psychikę. Czuję, że powinnam coś szybko z tym zrobić ale wstydzę się iść do psychiatry bo do psychiatry chodzą wariaci a ja nie chcę być wariatką. Zresztą prędzej pod ziemię bym się zapadła niż opowiedziała o tym wszystkim co tu piszę. Czy są jakieś inne alternatywne metody leczenia takich przeżyć? Czy mogę jakoś samodzielnie uzdrowić to co się we mnie dzieję? Może któraś miała podobnie (niekoniecznie z seksem) i mogłaby mi pomóc?

Też tak mam. Ojciec mnie katował w dzieciństwie. Teraz do masturbacji wybieram porno z sadyzmem i dominacją, no i szybko przy nich dochodzę, a później się sobą brzydzę...

Tak poza tym chodziłam do psychiatry, ale jeżeli nie Masz depresji to polecam tylko psychologa.

Ja tez lubie sobie pomyslec o przystojnym brutalu ktory mnie g***** i nie widze w tym nic zlego. Same mysli Ci nie zaszkodza.

@ Ivovona dziś Ja tez lubie sobie pomyslec o przystojnym brutalu ktory mnie g***** i nie widze w tym nic zlego. Same mysli Ci nie zaszkodza. x Mylisz się. Te myśli już mi zaszkodziły. Wcześniej się nigdy nie masturbowałam teraz robię to prawie nałogowo. Wcześniej seks wydawał mi się czymś pięknym teraz mam jakieś chore masochistyczne wyobrażenia. Wcześniej miałam normalną orientację a teraz coraz częściej do moich fantazji wkradają się wątki lesbijskie. Ostatnio np. odkryłam, że jest "przyjemne" jeśli muszę to zrobić kobiecie która mnie wtedy rozebrała. Do dziś pamiętam jej gębę i nienawidzę tego obrazu z całgo serca a z drugiej strony w fantazjach "lubię" gdy ona zmusza mnie do różnych rzeczy. Chyba nie powiesz mi, że to jest normalne. Zgadza się, że to tylko myśli ale one są niesamowicie destrukcyjne dla mnie samej. Boję się, że uczynią ze mnie jakąś zboczoną osobę jeśli coś z tym nie zrobię.

Lecz sie.

Homoseksualizm także ten lesbijski został wykreślony z listy chorób więc nie musi się leczyć nawet gdyby przez to nabawiła się skłonności do kobiet. Poczytajcie sobie dokumenty WHO.

Autorko zostaje psycholog. Jest jeszcze fajna ksiązka o leczeniu traumy -Obudźcie tygrysa. Leczenie traumy - Levine Peter Przeczytaj-może się przyda ;-)