Młoda i głupia! Pomocy!

Proszę Was o radę! Mam 24 lata. I nie wiem, co ze sobą zrobić. Od 18 roku życia dawałam sobie radę sama, nawet finansowo... Miałam i mam cudownego chłopaka, ale przez 5 lat to były randki, spontaniczne wypady poza którymi miałam dużo czasu dla siebie. Minęło 5 lat i czar prysł. Zamieszkaliśmy razem i jest cudownie, zazwyczaj, ale już od roku jednocześnie strasznie się męczę. Nie mam czasu dla siebie, przestałam jakoś sobie radzić i czasami mam ochotę wrócić do rodziców. Wszystkim się stresuję, ciężko mi podejmować decyzję. Radziłam sobie sama, a teraz mam ochotę wrócić na garnuszek mamy? Czy to moja wina? Takie 'cofnięcie się' w wieku 24 lat? Czy to jest to 'zamieszkanie z moim chłopakiem' i to że już nie jest tak kolorowo i nie czuje się czasami zakochana? A może brak czasu dla siebie? Nie dojrzałam? Wiem, że nie odpowiecie mi dokładnie na te pytania... Ale proszę podzielcie się swoimi doświadczeniami!

Witaj w dorosłym odpowiedzialnym świecie

Chciałam zaznaczyć, że od 18 roku życia mieszkałam sama. Płaciłam za rachunki. Pracowałam i studiowałam. Tyle, że mieszkałam z koleżankami. Gdy zamieszkałam z nim przestałam sobie radzić. Zupełnie nie rozumiem dlaczego...

Dorosłe życie niunia, koniec baletów, męcz się teraz jak reszta i nie narzekaj, bo zawsze może być gorzej. Dorosłe życie to w 90% rutyna, autopilot.

a gdzie ślub przed ołtarzem i biała suknia , nic o tym nie piszesz

autorko, nie przejmuj się tymi uszczypliwościami. Ja mam tak samo jak ty. Odkąd zamieszkałam z chłopakiem to ciągle mi dogryza, czegoś się czepia i ciągle chce, żebym coś z nim robiła na co nie mam ochotę. Wszstko pod jego komando. Nie mam czasu, ani na swoje hobby, ani na przeczytanie książki. NIC. I ciągłe pretensje, ostatnio o to, że odgrzał spaghetti które JEGO rodzice zorbili i nam podrzucili. Nawet mi widelca nie naszykował i zwyzywął od królewn, ale jakoś zapomniał, że ja gotuje ciągle ze śweżych, nie odgrzewanych składników. Życie z facetami niszczy.

Autorko, Bo mieszkanie z chłopakiem to nie tylko tęcza i fajerwerki;-)

Niby mi powinno się mieszkać razem przed ślubem ale teraz zobacz gdybyś nie zamieszkała to byś być może nie doszła do tego wniosku, ciężko coś doradzić. Może przestalas go kochać? Mowilas mu o tym? Byc moze czujesz , ze ta odpowiedzialność Cie przerasta bo to juz nie sa przelewki. Uwazam, ze skoro sama sie utrzymujesz od 18 rz to nie wracaj na garnek rodzicow bo to cofanie się w rozwoju i osiągnięciach jakie do tej pory zdobylas. Porozmawiaj z chłopakiem.

dziewczyno tak wygląda ŻYCIE, 90% to praca, dom, dojazdy, spanie, jedzenie, sranie, .... życie dorosłe to nie bajka disneya, przepraszam że twoja bańka mydlana z fantazji bajek pękła

masz być posłuszna i uległa i robić to co każe ci facet, i ciesz się że nie leje cie po mordzie bo wielu tak robi, a jak nie pije to już wygrałaś w loterii życia, serio