jednostki aspoleczne

sa tu takie?

z czasem jest coraz gorzej, totalny obrzyd do ludzi, zero znajomych z premedytacja, nieufnosc, wstret do nowych znajomosci, zero inicjatywy towarzyskiej oraz nieodpowiadanie na jakiekolwiek tego typu propozycje

psychoterapia grupowa - warto.

ale po co skoro to swiadomy zyciowy wybor podjety na bazie doswiadczen

po to, że to zły wybór. izolacja i nieufność powodują frustracje, blokują spełnianie marzeń i radość w życiu. rozumiem złe doświadczenia, ale za szybko się poddajecie. zmieńcie siebie i swoje środowisko, otoczenie, to i ludzie będą inni. nic samo z nieba nie spada.

Tak ja jestem. Ludzie mnie za bardzo skrzywdzili i nie chce z nimi mieć nic wspólnego.

wcale nie mowie ze taki stan to pelnia szczescia, owszem, to jeden z wielu zlych wyborow jakich mozna dokonac bo za taki sam zly wybor uwazam ufnosc****elne otwarcie na ludzi, to tak jakby polozyc sie na torach i wierzyc ze pociag nie nadjedzie, mam dosc malostkowosci ludzkiej, obrzydza mnie ona

a ja kocham życie i piękno przyrody i kocham 2 wyjątkowe osoby w moim życiu ,nie widuję ich często ,bo potrzebuję samotności,a ludzie inni nie mają czego u mnie szukać,szczególnie baby bo są wredne i były dla mnie podłe z nieuzasadnionych przyczyn pewnie zazdrość ,a męzczyzni się zakochują więc nie będę zaczynać znajomości,bo potem nie wiem co zrobić by nie ranić,nie potrzebuję ludzi ,mogę spędzić miesiące samotnie i będzie super

i nie potrzebuje żadnych terapii ,jak trzeba wyjść i nie unikne tego nie mam problemu być nawet zabawiaczem towarzystwa,nie jestem nieśmiała,po prostu ludzie to k***y,i nie powiedzą mi niczego czego nie wiem,oprócz tych pięknych wyjątkowych w środku

dokładnie tak jak piszesz,tez taka jestem,nie boję sie ludzi,jestem czasem wręcz pyskata ale wiem do czego są zdolni i ze tych naprawdę wartosciowych jest niewielu