Czy jestescie zadowoleni ze swojego zycia? i co myslicie o moim

Hej, mam 25 lat i od kilku lat mieszkam za granica. Zaraz po maturze wyjechalam na studia do Norwegii, tutaj skoczylam studia, nauczylam sie jezyka i poznalam wspanialego faceta. Planuje teraz zajac sie kariera zawodowa ale nie znalazlam jeszcze zadnej pracy. W przyszlosci planuje kupic swoje mieszkanie (obecnie wynajmuje) i zalozyc rodzine :) Dopoki nie znajde pracy to bede stala w tak zwanym "miejscu" kiedy wam udalo sie zalozyc rodziny? wyjsc za maz? znalezc prace marzen? odlozyc na dom, samochod? jestescie zadowoleni z wlasnego zycia? zmienilibyscie cos?

Wyszłam za mąż w wieku 22 lat urodziłam dziecko w wieku 24 lat a drugie w wieku 28 lat obecnie mieszkamy w oxfordzie w anglii nic na tą chwilę bym nie zmianiła mam 31 lat

mam 26 lat, pracuje dalej w swojej pierwszej pracy (zgodnej z wykształceniem) od 22 roku życia. Jestem koordynatorem kilkuosobowego zespołu, zarabiam tez sporo powyżej średniej krajowej ale i tak zaczełam szukac nowej pracy bo moge zarabiac więcej. W wieku 24 lat kupiłam swoje mieszkanie w warszawie (na kredyt), wyszłam za mąż rok temu, mamy juz spory wkład na kupno domu, planujemy dziecko a ja żyjąc w tym swoim wygodnym i poukładanym życiu, ni stąd ni z owąd zakochałam się w innym mężczyźnie i wiem że on we mnie też. Po 5 minutach rozmowy z nim, wiedziałam że to moja bratnia dusza ale ja nic z tym nie zrobie. Zyje dalej

Cóż mam takie dzień kiedy moje życie wydaje się do d**y. Ale może dlatego ze mam już trochę lat, męża, dziecko. Wszystko ułożone, często nudno, ciężko i jakieś ekscytujące momenty w życiu. Ale potem zdaję sobie sprawę ze to jest dużo. Ze wszystko w życiu zależy od szczęścia i trzeba doceniać. Więc tak jestem zadowolona.

Nie ukończyłem studiów, zresztą i tak mi nie potrzebne. Nie zrobiłem prawa jazdy bo mieszkam w mieście. Pracuję dorywczo to tu to tam więc nie ma monotonii. Do tej pory nie nauczyłem się żadnego języka obcego gdyż i tak nie wybieram się za granicę. Mieszkam z matką i ogólnie jestem zadowolony z takiego życia. Mógł bym być Yapiszonem ale to nie dla mnie