Jak ja zazdroszczę bezrobotnym, nieuczącym się ludziom, że mogą sobie bez stresu

leżeć i nie martwić się co im się jutro przydarzy w szkole/ na uczelni/w zapierdolu. Mogą iść sobie jutro do lasu i siedzieć tam 2 godziny.

Taak bez stresu. Matura w tym roku

To ja. 25 lat zawsze na utrzymaniu mamusi i tatusia. Zero stresu. Unikam pracy, bo marnuje mnóstwo energii, i czasu.

Nie mów, że odpowiada Ci takie życie

Po części mi odpowiada, bo mam czas dla siebie, mogę się rozwijać, nie chodzi tutaj o karierę, czy pieniądze, ale o samorealizację w zdobywaniu wiedzy. A praca uniemożliwiałaby mi to, ponieważ nie miałbym już tyle czasu i energii, więc w jakimś sensie, lubię takie życie. Ale jednak będę musiał iść do jakiejś pracy, ale nie mam zamiaru harować jak wół. Pieniądze nie są dla mnie wyznacznikiem szczęścia i cenie sobie wolny czas i spokój.