Za szybko się spoufalam

Od 2 miesięcy znam takiego gościa, poznałam go u znajomych na imprezie. Pisze do mnie bardzo często. Ale jestem na siebie wkurzona... bo chyba za bardzo się z nim spoufalam. Coś tam pisałam, że mi wyjazd nie wypalił ( w nawiązaniu d owakacji), on pyta czemu, a ja mu napisałam o kasie i wydatkach. Potem zrobiło mi się głupio, że piszę komuś kogo znam 2 miesiące o takich rzeczach. Ok jestem "biedną studentką" (on jest po studiach, pracuje), ale chyba nie powinnam o takim czymś pisać. Co o tym myślicie? W ogóle zauważyłam u siebie tendencję do prób szybkiego zacieśniania znajomości (nie chodzi o dawanie deklaracji, tylko o szybkie ufanie komuś - niekoniecznie jego słowom - tu jestem nieufna, ale tak ogólnoe, dawanie kredytu zaufania - a to chyba błąd, bo ktoś sobie powinien zasłużyć) Często te znajomości nie wypalały... może popełniam błąd.

Też taki jestem i lubię w sobie tę cechę. Dość szybkie spoufalenie pozwala na dość szybkie rozpoznanie rozmówcy, co przekłada się na szybszą ewentualną ewakuację. :)

Jestem taka sama i uważam że to ułatwia nawiązywanie kontaktów, nie mam z tego powodu kłopotów:-)

Ograniczone zaufanie, a do tego umiar w paplaniu o sobie.

0:10 myślisz?

No tak bo jest protokół i trzeba na początku listy pisać... no bez przesady, sprawa zależy od wielu rzeczy, np. ile macie lat (doświadczenie i świadomość decyzji) i cel znajomości. Jeśli to nie zraża faceta i nie "osaczasz" go swoją osobą to kontynuuj ;)