Jak pomóc matce z depresją?

Pierwszy raz pisze na tego typu forum więc z góry przepraszam za wszelkie nieścisłości ale oczekuje naprawdę szczerych odpowiedzi. Moja mama (50+) od 4/5 lat nie ma pracy, całymi dniami siedzi w domu i albo czyta książki albo ogląda telewizję. Nie chcę się jej brać za pożądki domowe ani tego typu rzeczy. Również nie śpieszy jej się do ponownego zatrudnienia, niby przegląda jakieś strony od adeco ale nic to nie daje. Prowadziła kiedyś własny biznes wraz z mężem,pracowała w urzędzie a raz nawet w telewizji niestety wszystko upadło(chyba w raz z jej motywacją). Nie spotyka się z nikim, jedynie z rodziną która notorycznie przyjeżdża do najmniej raz w miesiącu. Ojciec musiał zrezygnować ze swojego całkiem dobrze płatnego hobby, był nurkiem i co jakiś czas robił kursy, uczył itp. , na rzecz pójścia na taśmę by mieć stałą wypłatę dla rodziny. Matce już nie zostało dużo czasu do emerytury a gdyby miała ją otrzymywać na dzień dzisiejszy to byłaby to śmieszna kwota. Z tąd moja prośba i pytanie zarazem, czy ktoś ma pomysł jak wyciągnąć mamę z dołka życiowego zanim będzie za późno?

Może najpierw siebie wyciągnij i naucz się ortografii? Bo naprawdę oczy i trudno traktować poważnie nieuka co pisze "pożadek".

oczy bolą*

Twoja mama nie ma depresji, tylko się rozleniwiła i nie ma motywacji do zmiany. Może przypominaj jej jak było fajnie, kiedy pracowała i miała jakieś pasje.

milo ze sie troszczysz o mame, po prostu pogadajcie szczerze..

Można pomóc tylko zaciągając ją do psychologa. Nie da się leczyć depresji "domowymi sposobami". Potrzebna jest terapia ew. leki.

Nie bagatelizujcie tego co się dxieje z mamą. To czy jest depresja czy nie, nie powie Ci żaden "spacjalista" z kafeterii. Jeśli to jest depresja to trzeba ja leczyć bo nieleczona kończy się źle. Mama najwyraźniej jest w jakimś dołku bo to nie jest normalne co się z nią dzieje. Chyba ktoś dobrze radzi psychologa.. Ale musi to być dobry psycholog no i ewentualnie psychiatra który wiem jak leczyć depresję. Na pewno nie można dopuścić by ten stan się przeciągał. Jesteś bardzo dobra córka skoro nie przychodzisz obojętnie wobec problemów rodzica. Ale twój tato też dobrze by było gdyby wspierał żonę.. wtedy gdy poczuje ze jest dla Was ważna będzie chciała współpracować. Życzę powodzenia.