Mam 32 lata i mieszkam z rodzicami, co w tym złego ?

dlaczego mam wynajmowac mieszkanie albo jak byc jak ta szmata ladacznica i szukac faceta ktory bedzie mnie utrzymywał ? ja mam swoją godnosc, umiem zyc bez fiuta, rozkręcam wlasny biznes, niedlugo mam nadzieje stane na nogi i sie wyprowadze...w odleglych planach mam zakup domku dla rodziców bo zawsze chcieli miec maly dom z ogródkiem a nie męczyć się w bloku... jak patrze na dawne tzw ''kolezanki'' ze szkoly to widze, ze tylko mi się powodzi dobrze, połowa to juz samotne matki lub w trakcie rozwodu hahaha, zyją w kilka osob z tesciowymi, ciotkami, zapuszczone, zmęczone...one juz umierają psychicznie, stały sie BABAMI... Nie rozumiem ludzi, ciagle slysze TO TY JESZCZE Z MAMA MIESZKASZ? :D oni narzekają a mnie stac na co mam ochote

hej ja tez mam 32 i tez mieszkam z rodzicami i mam mysli samobojcze... nie wierze ze jestes taka szczesliwa.

Jak sie kolegujesz z rodzicami, masz prywatność, dzielisz koszty to chyba nie ma sprawy. Ale jak jesteś darmozjadom, kłócisz sie, nie masz prywatności to słabo.

sorry ale nawet jak ma sie super stosunki z rodzicami, to mieszkanie w tym wieku z nimi to katorga... chyba ze ma sie bardzo duzy domek i dwa osobne wejscia

Nie odpępowiłas się, i chyba już tego nie zrobisz. Tu nie chodzi tylko o mieszkanie, chodzi o samodzielne życie, i rządzenie sobie w każdej sytuacji bez rodziców. Na tym polega dorosłość. Żyj jak uwaźasz, ale skąd u Ciebie tyle jadu? Na wszelki wypadek? Jaki?

*radzenie sobie ...