Jakiś czas temu rozmawiałam z moją znajomą na temat dzisiejszego pokolenia dziec

i oraz nastolatków. Ona ma 32 lata, więc jest z pokolenia "przedmilenijnego", w którym raczkowała i technologia, i internet, i cała ta, ogólnie pojęta, nowoczesność. Od słowa do słowa doszłyśmy do wątku dzieci i młodzieży właśnie. Ona stwierdziła, że dzisiejsze pokolenie młodych nie ma szacunku do starszych, nie umie nawet posprzątać w domu. Kościół i wszelakie święta znają tylko z książek i czerwonych cyfr/liczb zaznaczonych w kalendarzu. Zamiast z mopem lub ścierką-żyją ze smartfonem w ręku. Nie szanują pieniądza i pracy swoich rodziców. Zamiast wziąć się do pracy, choćby w wakacje, stawiają wymagania i żądania. Moja znajoma nie jest żadnym "moherem". Od dziecka była nauczona pracy i dziś jest przedsiębiorczą oraz pracowitą kobietą. Wychowana była wśród starszych i inteligentnych ludzi, którzy wpoili jej, że na wszystko trzeba zapracować samemu. Myślę, że ona miała dużo racji. Pokolenie "przedmilenijne" nie jest w stanie pojąć tego, które urodziło się po 2000 roku i odwrotnie; stąd ta "mentalna przepaść"...