Zazdroszczę mojej klientce...

Jestem kosmetyczka, od paru miesięcy przychodzi do mnie na paznokcie pewna kobieta. Jest miła, fajnie nam się rozmawia, nie wywyższa się jak niektóre kutwy, chociaż żyje od nich zapewne na wyższym poziomie... ma czworo dzieci od 9 do 16 lat, nie pracuje, zajmuje się domem i rodzina, bo jej maz ma własną firmę projektowa i zarabia tyle, że stać ich i tak na wysoki standard życia bez jej pracy. Okazało się, że jest znajoma mojej dobrej koleżanki, kiedys się u mnie spotkały i wiem troche wiecej o niej. Jest po studiach technicznych, zna bardzo dobrze angielski i uczy się hiszpańskiego tak dla siebie. Nie jest wiec pustakiem, jak pewnie większość pomysli. Zazdroszczę jej i jej dzieciom, zawsze dopilnowane, nie wracają do pustego mieszkania, ona sama bardzo zadbana, ze zgrabna sylwetka mimo 4 porodow. Lubię swoją pracę (powiecie pewnie, że to mało ambitne, ale trudno, ja to naprawdę lubię robić), ale jednak chcialam zawsze poświęcić się dla rodziny i mieć taką gromadkę, a niestety mamy tylko dwoje, bo na więcej nas nie stać. Nie moge zrezygnować z pracy, bo nasza sytuacja finansowa znacznie by się pogorszyła. Ehh tak tylko sobie smutno westchne jak przyjdzie do mnie, też bym chciała byc jak ona :(((

To trza se było bogatego chłopa znaleźć a nie za biedote się brać

ciesz się, że masz męża, dzieci i pracę. ja nie mam nic z tego. zawsze ktoś ma lepiej, a ktoś ma gorzej, nie ma co zazdrościć.

wiem, że nie mam zle, cieszę się z tego, że mam dobrego męża i zdrowe, kochane dzieci, że jakoś starcza nam na godne życie, ale tak mi się tylko czasem jak przyjdzie robi przykro...

Zmarnowała tylko 5 lat na studiach skoro nie pracuje, mam wrażenie ze niektóre laski idą na wyższe uczelnie nie po mgr lub mgr inż a po męża