Samotność bywa nudna,ale gdyby ktoś narzekający na nią

miał 50-60 lat i miał na głowie współmałżonka kompletnie niedobranego na którego nie jest w stanie patrzeć,któremu poważnie się w głowie p******i.I jeszcze ta świadomość,że ten ktoś może żyć do setki nawet,bo ludzie żyją coraz dłużej.Wyłby ktoś taki,darł się,jaki był głupi,że jednak nie został sam.

Nie, po prostu rozwiodlby się i żył szczęśliwie swoim życiem. Masz tak na własne życzenie.

Znam osoby, które przetrzymają wiele (bardziej lub mniej moralnymi sposobami) byleby tylko na łożu śmierci ktoś przy nich stał (choćby jedynie z powinności). Tak ich przeraża samotność.

to aż tak nie da się rozwieść,w ostateczności trzeba,ale pół biedy jak będzie absurdalny spór o majątek,a jak zacznie dzieci buntować w ramach zemsty za porzucenie

Nie ma to jak poruszający, czarny przykład:). Ale często bywa i tak, że ludzie się kochają i wspierają, za młodu i później. I nie rozwodzą się, bo żyją w zgodzie i harmonii.

Sie k***a nie gdyba bo Ci z d**y wyplynie ryba i zapyli pol chalupy.