Czy mamy szansę? Różnica wieku.

Mam 43 lata, od 5 lat jestem wdową. W sumie przyzwyczaiłam się już do tego, że będę sama. Nie mieliśmy dzieci. Jednak koleżanki cały czas naciskały na mnie i na randki. Nic z tego nie wyszło. I tu dziwna historia - postanowiłam się budować, trochę dla czegoś nowego, zabicia czasu. Kierownikiem budowy, z polecenia, został młody chłopak, koło 30. I tak widywaliśmy się 2-3 razy w tygodniu i w końcu zaprosiłam go do siebie. Niby chodziło o dokumenty, ale zjedliśmy razem kolację i było naprawdę miło. I tak spotykamy się dość często, a takim momentem wzrostnym było to, jak zabrał mnie na spacer i chwycił za rękę. Dzisiaj to on wszystko inicjuje, kolacje, za wszystko także płaci. Chcę tego, jednak mam barierę, chodzi oczywiście o wiek. Głupio mi też, że zarabiam więcej od niego, a on za wszystko płaci. I co najciekawsze, wszystko trwa już kilka miesięcy, a jeszcze ze sobą nie spaliśmy. Co mam zrobić? Nie chcę tego popsuć.

On poczeka aż umrzesz. Opłaca się czekać bo nic do stracenia nie ma. Chory świat za pieniądze g. wart

idź w to, ale nie na całego! może być z tego romans, nic więcej, chyba że to tzw. prawdziwa miłość, bo na romans macie duże szanse, uważaj tylko, żeby nie okazał się jakimś poławiaczem majątków i nie odebrał ci domku, który budujesz, lepiej mieszkajcie osobno i spotykajcie się tylko dla "przyjemności", a jak mu to nie pasuje, to niech spada :)