Czy też mieliście okropne dzieciństwo

Rodziców, którzy się nienawidzą, tłumioną agresję i niechęć, nienawiść do dzieci, notoryczną depresję z tego powodu, nienawiść do rodzeństwa, przemoc z każdej strony, a wszystko w otoczce wspaniałej katolickiej rodzinki?

Bo własnie tak jest najlepiej zamaskować, pod parasolem katolickiej rodzinki. Na zewnątrz święta rodzinka, a wewnątrz piekło.

tak, mnie dziadkowie najmocniej kochali. pierwsza depresję świąteczna zlapalam w wieku 12 lat. takie życie mam. nieraz ojciec w nerwach wyzywa mego brata od idiotów i du.pkow, że po co do niego wyzwania, że niech zniknie w końcu. mnie też obgaduja, że jestem dziwolagiem itd. matka mnie nigdy nie pochwaliła. dziadkowie byli moim motorem napędowym póki zyli.

Tak się kończy jak się bierze ślub bez miłości.

ja wiem, oni nieraz wyglądają jakby dalej się kochali, często nie. nie wiem jak to jest 40 lat po ślubie. siebie kochają narcystyczne osobowości. dzieci już mniej. dobrze było jak dziadki wychowywały dzieci. wyobraź sobie ze na stałe zamieszkalam z rodzicami jak miałam koło 6-7 lat. wcześniej ja i brat mieszkalismy w dziadowskich warunkach z dziadkami, ja spałam z babcią, brat z dziadkiem. gorsze warunki niż rodzice mieli w domu. non do chorowałam. może dla tego nie ma we mnie instynktu macierzyńskiego. kto miał mi go zaszczepić?

Straszne, okropne dzieciństwo. Do szkoły trzeba było chodzić, zawsze pod górkę. Tyle lat człowiek traci na naukę, a coraz to głupszy, o wszystko, czego się dowie. Wierzyło się w takie głupoty jak miłość i szczera, bezinteresowna przyjaźń, bo ktoś takie bzdury wmawiał. Potem stracone złudzenia i odkrycie, że nie da się żyć bez pieniędzy. Nie ma takiej waluty jak miłość, nic za to nie kupisz, rachunków nie zapłacisz. A szczera przyjaźń tylko w relacjach z psem albo kotem, na ludzi nie ma co liczyć. Mam żal, że nikt mi tego w dzieciństwie nie powiedział

Ja też, wielu rzeczy nam nie powiedziano tylko karmiono fikcją. Tylko biedacy żyją bajkami i nadzieją

Bez pieniędzy jesteś nikim, jesteś wrakiem, wyrzutkiem. Nie potrafisz się zachować wśród ludzi, masz ubogie życie kulturalne, nic nie wiesz o świecie, nie znajdziesz męża chociażbyć była piękna chyba że menela pijaka

Mój ojciec to alkoholik a matka umarła jak miałam 10 lat. Na wszystko co mam musiałam sobie zapracować. Nigdy nie miałam wsparcia w nikim do teraz. Mam cudownego męża. Jestem szczęśliwa. Pracuje mam mieszkanie. W pieniądzach nie pływam ale wystarcza mi na normalne życie. Ale cały czas się wstydze za swoją rodzine bo tam gdzie mieszkałam każdy widział jak się mój ojciec zachowywał po pijaku.

dziecinstwo miałem wymarzone .. Nie mam złych wpomnien

Do 21.46,mądry człowiek rozumie,durniem się nie przejmuj.Wiem jak to jest,doskonale rozumiem.