Mam 37 lat. Jak sobie poradzić z zaakceptowaniem przemijania?

Zapraszam do poważnej dyskusji.

Po prostu żyj na tyle ile sie czujesz. Jak chcesz chodzić do klubów to chodź, jak masz ochotę na jakieś młodzieżowe ubrania to sobie kup. Wiek to tylko liczba. A po śmierci i tak ci będzie wszystko jedno.

Kazdy sie starzeje i wszystko przemija wazne zeby doceniac chwile ktore mamy cieszyc sie kazdym dniem i czerpac z niego co najlepsze nauczyc sie zyc tu i teraz i zaakceptowac fakt ze sie zmieniamy i fizycznie i mentalnie wiec nie brac zycia zbyt powaznie usmiechnac i powiedziec sobie jest dobrze nie skupiac sie na niedoskonalosciach lecz na tym co jest w naszym zyciu dobre i watosciowe.

Mam 37 lat. Jak sobie poradzić z zaakceptowaniem przemijania? x Nie dasz rady menager :P. x Kup linkę, weź taboret, idź do lasu i zrób wreszcie to, co zrobić już dawno powinieneś :P.

Ja znalazłam sobie kochanka. Było nieziemsko. Potem mega dół. Teraz już nie przejmuję się tym, że zbliża sieę 40-stka. Teraz myślę tylko o tym żeby przestać isnieć. Wiec jest to jakieś wyjście ;).

gość dziś Ty się nie wygłupiaj, bo możesz jeszcze być z kimś szczęśliwa :). Takie g_wno, jak menager nigdy z nikim nie był i nigdy nie będzie. x A tak poważnie, to nie przejmuj się jego losem. Takie g_wno nie może istnieć w rzeczywistości, To jest tylko fikcyjna postać stworzona przez moda :D.

właściwie to dlaczego ty w te bieszczady czy nad morze nie pojedziesz?

z kim?

sam? Przecież bardzo chcesz jechać

nigdzie nie pisalem ze chce jechac samemu nad morze czy w bieszczady, nie widzialbym zbytniego sensu takiej eskapady samemu co innego z ukochana partnerka albo chociaz potencjalna partnerka/kolezanka

to lepiej w domu non-stop siedzieć?