Dorabiam roznoszeniem reklam czy to wstyd

Normalnie pracuje na 1/2 etatu.Zarobki srednio ok 1500zł na reke.Maz ma 2500zł na reke.Dorabiam sobie raz w tyg. roznoszac reklamy.Mam z tego ok 500zł.Cala ta kwote odkladam.A to na remont, wakacje. Uslyszalam ze znajomi w zyciu by nie ponizyli sie do roznoszenia reklam.A wy coo tym sadzicie? Wszystko co ma w mieszkaniu to za gotowke.Zadnych kredytow. Z wyplat zyjemy oplaty jedzenie cos drobnego do domu kupimy.A wy coo tym sadzicie?

no i szacun. wspolczesnie, kazdy kto sie stara i robi cos wiecej jest wysmiewany. nie przejmuj sie. A czemu pracujesz tylko na pol etatu?

wykonujesz mało pożyteczną pracę (w dobie internetu każdy może łatwo wyszukać czego potrzebuje kiedy tylko chce i ma porównanie kilku opcji) by nie powiedzieć szkodliwą dla społeczeństwa (zaśmiecasz i wkurwiasz ludzi)

Wstyd to kraść, z konia spaść i żyć z zasiłków .

taka decyzje podjelismy z mezem.Mam dziecko w 1 klasie.I nikogo do pomocy.Moze za 2 lata poszukam czegos na caly etat.Albo w obecnej pracy uda sie wkoczyc na pelny. Ktos musi rano zaprowadzic dziecko do szkoły i odebrac.

wychodzi na to ze juz dojrzala kobieta z Ciebie. gdzie ty tych znajomych szukasz?

Żadna praca nie hańbi! Mam koleżankę, młoda dziewczyna 27 lat sprząta w biurach i się tego nie wstydzi :)

moze nie tak bliscy najomi ale ludzie z mojego otoczenia.

nie ma sie co przejmowac. W dzisiejszym swiecie chyba lepiej sie skupic na sobie i nie miec za duzo ludzi wokol siebie.

chyba z wiekiem dojrzewam do tego.Ze przestaje sie tak wszystkim przejmowac.

dziś mamma z nieba spada czy zeruja na rodzicach? Ja znam tylko takich co wszystko od rodzicow otrzymuja. Nowe opony, wczasy, kase na szczepionki dla dzieci itp. Zadne z tych ludzi sie jeszcze nie dorobilo. Tylko rozwijaja kunszt zerowania.

Jak dorabiasz to ok. Jakby to była główna i jedyna praca, to dobre dla licealistów, studentów, rodziny z tego nie wykarmisz.

Praca to nie wstyd w przeciwienstwie do leżenia do góry brzuchem i brania zasiłków, wyciagania kasy od rodziców i partnerów oraz du..dajstwa. Pracuj i spelniaj swoje marzenia ;)

Ja będąc na stażu podyplomowym jako świeżo upieczona lekarka, roznosiłam gazetki sklepowe i sprzątałam tramwaje. Praca jak każda inna, na rodziców liczyć nie mogłam, no a jeść trzeba było. Gdzie tu wstyd autorko? Zmień znajomych, bo moi znajomi w większości dzieci lekarzy, prawników i biznesmenów nigdy się ze mnie nie śmiali, a moja przyjaciółka córka profesora kardiologii, przebogata z domu :P nawet mi pomagała z tymi gazetkami nieraz. Jej rodzice też się nie śmiali ze mnie, wręcz przeciwnie! Podziwiali mnie za zaradność i upór.

bo w naszym pieprzonym cholernym kraju mając jedno dziecko trzeba zapieprzać, bo mając 2 i więcej cholerne pisowskie małpy dają za darmo 500+, tak jakby jedno dziecko to nie było dziecko, mam nadzieję, ze szlag ich trafi raz na zawsze

rezydent prezydent dziś i ty taka panna nikt z po za środowiska lekarzy byłaś przyjaciółką corki profesora medycyny? coś mi tu śmierdzi i ściemniasz jak nic. Gdzie ty ją niby poznałaś? Przecież tacy ludzie bywają w określonym towarzystwie z dziećmi bogaczy i naukowców więc niby jak się zaprzyjaźniłyście hę?

a co w tym dziwnego? Pewnie na studiach się poznały. Medycyna w Polsce to nie brazylijska telenowela, tu wobec Biochemii wszyscy są równi ;)

tak i akurat bogata córka profesorando niej zagadała hehehe ciekawe o czym o rozkładzie autobusów czy o tym gdzie jest tańszy pasztet? weź się nie ośmieszaj

Ja mam wykształcenie prawnicze i długi staż pracy w kilku instytucjach, jednak i z ulotkami biegałam, gdy było krucho. (Fakt, nigdy ani nie potrafiłam budować i utrzymywać tzw. kontaktów, takich, o jakich się tutaj wspomina nie bez powodu...) W każdym razie - co może być zaskakujące (dla mnie takie było) - to było moje ulubione zajęcie. Wręcz pokochałam te bieganie z ulotkami. Poznałam wtedy takie zakamarki miasta, o jakich istnieniu nie miałam pojęcia. Zdewastowane, niesamowite zabytki, tajemnicze miejsca (np budynek z bramą na wylot, trzymający się na dywanach ;P, dom na wzgórzu, w krzakach, z zamaskowanym drugim wyjściem), dziwni mieszkańcy... Do tego kody, wejścia przez sutereny, solidarni pracownicy innych firm dzielący się przydatnymi informacjami, ciekawe osobowości i historie... Gdy skończyłam z tą pracą, długo mi jej brakowało. Heh... myślałam nawet o otworzeniu firmy specjalizującej się w zwiedzaniu ekstremalnym np przy okazji Helloween lub o zatrudnieniu się w Poczcie Polskiej lub Inpost (chyba miałam dla nich za dobre kwalifikacje, bo się nie udało).

"Przecież tacy ludzie bywają w określonym towarzystwie z dziećmi bogaczy i naukowców więc niby jak się zaprzyjaźniłyście hę?" A ty wyobrażenia o życiu ludzi z wyższym wykształceniem w miastach akademickich to bierzesz wyłącznie z domysłów czy jakichś plotek? To dla ciebie tak egzotyczne środowisko, że gotowa jesteś wierzyć w jakieś legendy? Przykro mi z twojego powodu. Jednak oświecę: to normalni ludzie, tacy jak inni, w tym także gdzieś mieszkają, też gdzieś bywają, pracują, mają dzieci chodzące do szkół itd itp. :)

Dołączam się do chóru: wstyd to kraść i żerować na innych. Szacunek dla Ciebie, że masz na to siłę i troszczysz się o rodzinę, zamiast siedzieć na d. i narzekać, że w tej Polsce, to wszystko źle.