Pracujace na cały etat matki małych dzieci, jak Wy to ogarniacie?

Pytam powaznie. Mam dwójke dwulatków w domu (blizniaki). Ida do przedszkola od wrzesnia, poki co sa w domu. Dzis wstałam, zimno jak diabli, padał snieg u nas na południu. Polezałysmy jeszcze z córkami, leniwie, na luzie wstałysmy ok 8- sniadanie, ksiazeczki, bajki. Nie wyobrazam sobie o 6 rano zwlekac takie małe dzieciaki z łózka i w biegu odprowadzac do zlobka. Potem leciec do pracy na 8 h (z dojazdem zwykle 9-10), i wracac do kieratu i obowiazków w domu. Jak wy to ogarniacie? Jak macie siłe? Nie pytam złosliwie, tylko z czystej ciekawosci i z podziwem- zwlaszcza dla tych, którzy maja np kredyt i pracowac po prostu musza. Pracowałam wiele lat na etacie nie majac jeszcze dzieci i bywało ciezko, wiec teraz tym bardziej sobie tego nie wyobrazam. Obecnie pracuje rowniez, ale mam swoja dg i pracuje zdalnie z domu na własny rachunek, na zasadzie prowizji. Nie dałabym rady inaczej. Maz jest oczywiscie bardzo pomocny i uczestniczy we wszystkim, ale tez duzo pracuje i tez rozkreca swoj biznes. Jak wy dajecie rade? Jak wyglada wasz dzien?

na 8 do pracy? phi, ja mam na 7;15 i przeto musze wstac 5:30 a jestem panna

Nie chodzi o to ze na 8 rano, tylko ze do pracy na 8 godzin ( a z dojazdem wiecej)

Przez pół roku pracowałam na cały etat przy dwójce dzieci i nie podołałam. Dzieci miały 3,5 i 2 lata gdy wróciłam do pracy Przyznałam się przed sobą i przed mężem, że dłużej tak nie pociągnę. Zamiast pracować myślałam o dzieciach, jak stałam na przystanku na busa to płakałam, że ja teraz czas marnuję na przystanku, a dzieci z opekunką. Dobijało mnie, że omijają mnie ważne chwile, które się nie powtórzą. Do tego logistycznie i fizycznie nie ogarniałam tego tak jak chciałam. Po prostu nie dałam rady być świetną matką i rzetelnym pracownikiem. Jak w pracy mi coś nie poszło to w domu moje nerwy odbijały się na dzieciach, bo wtedy bardziej niż zwykłe drażniły mnie ich zachowania, przez co zaczęłam na nie krzyczeć itp.. W drugą stronę - jak np dziecko zachorowało, a ja akurat nie mogłam sobie pozwolić na l4 i dziecko było z opiekunką to prawie ryczałam w robocie, że nie mogę się chorym dzieckiem zająć. To wszystko odbijało się też na moim małżeństwie, bo mąż obrywał rykoszetem... Nie potrafiłam też domu utrzymać w takim porządku jak oczekiwałąm, na porządne gotowanie też miałam mniej czasu, na zabawy z dziećmi itp. Nie potrafiłam ogarnąć domu, dzieci, pracy. W końcu powiedziałam dość, nie będę udawała robokopa. Porozmawiałam z mężem.Zwolniłam się z pracy. Od zwolnienia jestem z dziećmi już 2,5 roku i to jest najlepsza decyzja w moim życiu.

22.38. Masz coś z głową...:O

Normalnie. Mam jeszcze męża, nie jestem samotna matka. Mąż mi nie pomaga. On razem że mną prowadzi dom i wychowuje dzieci. On zaprowadza je do żłobka i przedszkola, Ja odbieram. Ja gotuje on sprząta itd.

ja nie pracuje ale mam sasiadke pracujaca razem z mezem. maja trojke dzieci. dziecmi zajmuja sie babcie i dziadkowie. ich dom i obiady rowniez ogarniaja. to nie jest tak ze sa samowystarczalni bo biega przy nich 4 doroslych ludzi gdyby byli sami nie daliby rady. rano odjezdza ona do roboty potem maz odwozi dzieci do przedszkola i sam jedzie do roboty za kilka godz babcia dziadek lub drugi dziadek przywoza dzieciaki. jej tesciowa przyjezdza ogarnia dom i obiad tamten dziadek jedzie przyjezdzaja oni zjedza czasem gdzies wychodza oddzielnie jakies sprawy i sprawunki jak wroca to dopiero zostaja sami z dziecmi

Kobieto nikt już teraz nie musi siedzieć 8 godzin w biurze :o trochę rozeznania... Home office, mówi ci to coś? Teraz praktycznie każda firma to oferuje, ja jeżdżę tylko na spotkania albo zebrania teamu. Mam projekt do zrobienia na termin i tyle, nikogo nie obchodzi gdzie to będę robić.

Za 2 mcy konczy m8 sie maciezynskiesama jextsm oraca 8 19 Rzucic?zisranue mi 1000zl a oplat 1200 dziecki oddac?co zrobic zeby znalezc prace w godzinach zlobka

Nikt nie musi teraz siedzieć 8h w biurze... No tak, bo przecież wszyscy mają pracę biurową. Śmieciarz śmieci zdalnie z biura odbierze, ekspedientka też cię zdalnie z domu obsłuży, całe fabryki siedzą w biurze, apteki, piekarnie itp, wszystko pracuje jak chce i kiedy chce... Aleś wymyśliła.

A dlaczego kobieta z 22:38 ma coś z głową? Prawdę napisała. Dużo jest takich kobiet, tylko żadna się do tego nie przyzna, bo to takie mało ludzkie przyznać się do porażki: "nie podołałam..." Jestem też perfekcjonistką, i dobijało mnie, że nie potrafiłam perfekcyjnie zająć się i domem i dziećmi i jeszcze być perfekcyjnym pracownikiem. Po prostu brakowało mi na to czasu, sił i nerwów. A robić wszystko na pół gwizdka - ja tak nie umiem. I też zrezygnowałam z pracy. I teraz jestem perfekcyjną mamą :)

Nie robimy z siebie bohaterów, ani ja ani mąż. Wynajęliśmy dziewczynę do pomocy - my budzimy dzieci pół godziny przed naszym wyjściem, sami będąc już "ogarnięci", mamy te pół godziny na rozbudzenie, porannego przytulasa etc. A ona je potem spokojnie ubiera, karmi, odprowadza do żłobka/przedszkola. Dzięki temu nikt rano nie biega z wywieszonym ozorem, rzucając się między dziećmi, prysznicem, śniadaniem... ;) Po południu odbieramy już my, w domu dostają podwieczorek, potem mamy czas na zabawy, bajkę etc. Kolacje proste, szybkie. Mieszkanie w dwie osoby ogarnia się na co dzień szybciutko (jak nikogo nie ma to się i nie brudzi, przeważnie tylko kuchnia jest do "przelecenia", a po kąpielach łazienka). Zasadniczo nasz dzień z dziećmi nie różni się specjalnie od dni "sprzed dzieci" - w sumie tyle, że popołudniami trzeba się tymi dziećmi zająć. A nie, jak wcześniej, móc wyskoczyć spontanicznie ekipą z pracy na piwo, od razu po pracy pójść do kina, spędzić X czasu na siłowni czy po prostu uwalić się na kanapie z książką ;) Takich rzeczy brakuje, ale coś za coś :)

Jak trzeba pracowac to i przy 5 dzieci pracuja :-) ja pol roczne musialam z, babcią zostawiac bo nie mogliśmy się z kredytem ogarnac.jeżeli autorka nie musi pracowac to tylko pozazdrościć.

23.45 dlatego właśnie uważam, że gość z 22.38 ma coś z głową, ty zresztą też - tekst o perfekcyjnej mamusi mówi wszystko. Potem takie matki, które nie mają innego życia poza dziećmi zmieniają się w teściowe wciąż żyjące życiem dorosłych dzieci i skutecznie im je zatruwające. Toksyczne i chore. Taka prawda.

Autorko ja też jestem matką niepracującą i to zdzieranie dzieci z łóżek rano i wracanie do kieratu mnie nawet nie dziwi aż tak jak to że przez pierwsze 5 lat życia jak dziecko idzie w zbiorowisko ludzi to nieustannie choruje. Ludzie się dziwią że skoro nie pracuję a dziecko chodzi do przedszkola to co ja właściwie takiego robię, a tymczasem w praktyce wygląda to tak że dziecko 4 letnie więcej choruje w domu niż w ogóle bywa w tym przedszkolu. Ostatnio np. spędziłam z dzieckiem 7 dni w szpitalu a po szpitalu lekarz zalecił by dziecko jeszcze tydzień, dwa siedziało w domu. Nie wyobrażam sobie jak bym miała się tym dzieckiem opiekować pracując. Przecież nie mogłabym brać aż tyle wolnego. Ale ludzi z zewnątrz to oczywiście nie obchodzi. Chciałabym wobec tego wiedzieć co z tym kilkuletnim chorowitym okresem przedszkolnym kobiety pracujące robią. Ja znam tylko dwie matki na stałe pracujące ale jedna mieszka z rodzicami a druga z teściami, mają ich 24 godzinną pomoc więc to już jest dla mnie sytuacja która nie kwalifikuje się do porównań. Jeszcze trzecia pracowała nie mieszkając z rodzicami ale jej dziecko nie choruje aż tak i trochę się zwalniała z tej pracy jak już sie zdarzyło. Nie pracowała na stałe tylko kwartał, przerwa, kwartał przerwa. Nie opisywała mi dokładnie jak sobie radziła. Dużo kobiet mówi ogólnikami nie wdając się w szczegóły. A mi nie wypada dopytywać dokładniej. Nic mnie tak nie ciekawi jak te choroby u dzieci jak matki pracujące sobie z tym radzą. Jak ktoś pisze że ma opiekunkę to dla mnie taka osoba odpada bo zwyczajnie oznacza że jest bogata. Ma dużo kasy co często też wiąże się z arogancją a na forum niekiedy i chamstwem. To dla mnie nie jest sytuacja jak u przeciętnego Kowalskiego.

"Kobieto nikt już teraz nie musi siedzieć 8 godzin w biurze pechowiec.gif trochę rozeznania... Home office, mówi ci to coś? Teraz praktycznie każda firma to oferuje, ja jeżdżę tylko na spotkania albo zebrania teamu. Mam projekt do zrobienia na termin i tyle, nikogo nie obchodzi gdzie to będę robić. " Sorry nie każdy pracuje w korpo. I te wasze angielskie wyrażonka. Rzygać sie już od tego chce

A jest jeszcze coś takiego że przedszkole i szkoła we wakacje są nieczynne. W latach 80-tych zamykano dzieci same w domach albo puszczano na podwórku z kluczem u szyi. A dziś ?

23:01 A ja sie z nią zgadzam. To co napisała jest bardzo normalne i ludzkie. To ty jesteś dziwna i zimna suka.

podziwiam samotne kobiety z dziecmi :)) I ,udzielajace sie zawodowo:)ktore musza wykazac sie wielka sila i zdeterminowaniem .Jest dowodem ,ze kobieta jest silna,niezalezna i dobrze sobie radzi po porzuceniu:)

mi byly lze3j jak corka byla molodsza za nim poszla do szkoly. Przedszkle zawsze czynne.Nawet w sylwestra czy wigilie. Nie ma tak jak w szkole ze co co chwile wolne.Wwakacje otwarte. A teraz jak jest w szkole zmienilam na prace w domu. i jest git.Nie musze sie martwic co z dzieckiem.Jak teraz przed swietami i wczoraj.

23:26 A ja bym chciała wiedzieć jak ty robisz przy kompie jednocześnie zajmując się dzieckiem i domem, bo wszyscy dobrze wiemy jak to jest z małym dzieckiem czy z kilkulatkiem. Chciałabym to widzieć jak to u ciebie wygląda w praktyce, nie w słowie.

Musza ogarnac:)) jakie inne maja wyjscie Kobiety sa silne:))

"Jak ktoś pisze że ma opiekunkę to dla mnie taka osoba odpada bo zwyczajnie oznacza że jest bogata. Ma dużo kasy co często też wiąże się z arogancją a na forum niekiedy i chamstwem. " No tos sie "popisala" madrascia... :o

22:38 bez jaj masz coś z głowa. Nie dlatego że nie dałaś rady, bo to ludzkie. Czekać ba busa i płakać, siedząc w pracy i płakać... Jakaś niestabilna emocjonalnie jesteś....

Mnie się Home Office kojarzy akurat tylko z ministerstwem w Wielkiej Brytanii :)

Mam dwójkę dzieci rok po roku, teraz mają 3 i 4 lata. Pracuje od 7 do 15.30 , w piatki do 13. Do pracy mam 30 km wiec pobudka o 5, dzieci o 5.40, o 6.15 wyjazd z domu. Nikt nam z mężem przy dzieciach nie pomaga, bo rodzina mieszka daleko. Po powrocie z pracy okolo 17, ogarnianie domu, odkurzanie, pranie itp itd. Planujemy trzecie dziecko, nie narzekam, nie mysle o narzekaniu, zreszta i tak nie mam na to czasu, czasem tez na wydawanie tych zarobionych pieniedzy nie mam po prostu czasu :)

Ja podziwiam takie kobiety. Tetaz jestem w domu świeżo po porodzie pierwszego dziecka, ale już myślę jak to będzie po powrocie do pracy. Jeśli przed dzieckiem czasem byłam padnieta a co będzie teraz. Chociaż myślę że może będę z dzieckiem chociaż te 3,4 lata, nie wrócę od razu po macierzynskim jesli u męża w pracy nic się nie zmieni jeśli chodzi o zarobki.

9.26 podziwiam cię! Dużo wytrwałości!

Normalnie . Mąż za granicą , ja pracuje na etacie. Dziecko jedno . Czasem jest ciężko. Czasem prosze innych o pomoc , ale na ogół daje sobie rade sama.

Ja nie mam dzieci, ale przyjaciółka ma. Normalnie chyba ogarnia. Ty już się przyzwyczaiłaś do takiego trybu życia.