Proszę dłużej już tak nie mogę...

...nie potrafię tak żyć. Oddalamy się od siebie coraz bardziej. Niby razem a jednak osobno. Nie słuchasz tego co mówię. Nie zauażasz że nasze małżeństwo to już tylko fikcja. Mówię Ci, że nie jestem szczęśliwa a Ty się tylko uśmiechasz i znowu znikasz na cały dzień. Krzyczę z bezsilności i popadam w coraz większą pustkę smotności.

...samotności:(

nie jedna chciałaby beztrosko lawirować w objęciach nowego, lepszego, ambitniejszego, a ty przywarłaś jak rzep do psiego ogna i narzekasz że gdzieś z pupy śmierdzi