Problem z chłopakiem

Ogólnie mówiąc ma za sobą przeszłość, nie pochodzi z patologii ani nic takiego, ale to właśnie z patologią miał zatargi. Na szczęście wyszedł z tego cało, nie chce mieć z nimi nic wspólnego - on a tamci - niebo a ziemia. Mimo to wspomnienia i ślady po tym pozostały. W stosunku do innych ludzi jest wycofany, unika kontaktów, a jeśli chodzi o mnie - jestem jego dosłownie całym światem, jest ode mnie kompletnie uzależniony, nie widzi niczego poza mną i najlepiej by było, żeby spędzał ze mną cały czas. To niestety niemożliwe, staram się iść na ustępstwa i widzieć się z nim jak najczęściej, ale mam tez swoje życie i nie mogę 24/7 poświęcać czas tylko jemu. Mam wrażenie, ze żyje tylko przy mnie, i, co gorsza, dzięki mnie. Gdybym nagle od niego odeszła, chyba byłby zdolny zrobić sobie krzywdę. I tak już narzeka i nie może zrozumieć, ze nie zawsze mam czas i ochotę na wspólne wypady. Mam wrażenie, ze na przestrzeni czasu, kiedy zauważyłam tą zależność, pogłębia się i ze w końcu coś sobie zrobi. Jak mogę mu pomóc? Żaden psycholog itd nie wchodzi w grę.

w jakim wieku jesteście? długo razem ?

Mamy po 19 lat, w związku od 8 miesięcy.

przeszkadza Ci że lubi i chce spędzać z tobą dużo czasu, a wolałabyś żeby olewał ciebie dla kolegów ? Nie przyszło ci do głowy że gdy jest z tobą jest poprostu szczęśliwy ?

tutaj nie chodzi o to, po prostu jest ode mnie uzależniony, przegina w drugą stronę. Zostawić go nie zostawię, nie chce żeby coś złego sobie zrobił. Czuję się trochę jakby mnie tym szantażował, ale jednocześnie bardzo go kocham i chciałabym jak najlepiej. Nie wiem... może ja na niego nie zasługuję? :(

Skąd taka myśl że na niego nie zasługujesz? Nie jesteś wobec niego fair?

Po tym jaki on jest wobec mnie - jest po prostu do mnie przyklejony non stop, a ja tak nie mogę z wyższych powodów i to wpędza mnie w uczucie, ze on się tak stara a ja co?

dlatego on jest taki wobec ciebie bo bardzo ciebie kocha