Głupio mi się zwierzać nawet przed psychoterapeutką

chodzę od jakiegoś czasu do psychoterapeutki, bo kompletnie przestałem sobie radzić po rzuceniu studiów magisterskich i rozstaniu z dziewczyną. Jednak nawet psychoterapeutce krępuję się mówić o swojej przeszłości kiedy byłem nieraz ofiarą i pośmiewiskiem w szkole i że nawet obecnie są sytuacje kiedy zachowam się jak łajza (w przypadku konfrontacji kogoś ze mną, co innego kiedy mam obronić kogoś mi bliskiego, wtedy się nie waham). Trochę problem w tym, że moja specjalistka jest atrakcyjną kobietą po 30tce i mimo że od początku zwierzając się ze swoich problemów traktowałem ją wyłącznie jako lekarza to i tak jest mi głupio przed kimś atrakcyjnym mówić takie poniżające rzeczy. Czy to normalne?

Całkiem normalne. Bo w twoich oczach ona jest "wygrana" a w swoich oczach czujesz sie przegrany i nie chcesz w tej roli występować. Terapie mogą byc pomocne w zrozumieniu mechnizmów jakie są w twoim umysle, ale nad 80% tego co przezywasz-pracujesz sam.. kazda "konwencjonalna" psychoterapia tak działa..

Nikt cię do tego przecież nie zmusza...

Up Wiadomo, że nikt mnie do tego nie zmusza, ale raz, że jest to faktycznie świetna ekspertka w psychoterapii a dwa to skoro zacząłem u niej wizyty i tyle już o sobie opowiedziałem to nie ma sensu teraz tego zostawiać. Nikt lepszy mi sié nie trafi a opowiadanie komuś innenu od początku wszystkiego strasznie wyczerpuje psychicznie, wiem bo mam wielu psychologów za sobą. No i do tego oczywiście pieniądze za każdą wizytę.

Chój z terapii jeśli będziesz ukrywał istotne rzeczy.