Boję się porodu ...

Cześć dziewczyny. Wiem, że każda z nas boi się porodu. Moja sytuacja jest trochę inna. Chodzi o moją matkę, to przez nią boję się porodu. Urodziłam się dość duża, ponad 4kg i 60cm. Moja matka pękła przy porodzie (podobno pęknięcie 3 stopnia), a później coś jej się na jajniku zrobiło i musieli go wyciąć. Lekarz powiedział jej że więcej dzieci mieć już nie będzie, bo jest bezpłodna. Ona za wszystko obwiniał mnie, ciągle gadała, że przeze mnie nie może mieć więcej dzieci, że gdyby mogła wybierać to by mnie nie urodziła, że zepsułam jej życie... Miałam wtedy kilka lat i wierzyłam w każde jej słowo. Długo chorowałam na dziecięcą depresje (moczenie w łóżko, napady paniki, zanoszenie się płaczem). Matka zmarła jak miałam 13 lat - po latach dowiedziałam się, że chorowała na schizofremie czy psychoze (w sumie nikt nic nie wie). Wtedy odżyłam, zaczęłam leczenie i wszystko było ok. Do póki nie zaszłam w ciąże. Tak panicznie boję się porodu, a dokładnie tego, że znienawidzę własne dziecko, że nie śpię po nocach, płaczę jak tylko o tym pomyślę, mam napady duszności, wymioty. Dziewczyny wiem, że powinnam pójść do psychiatry i rozważyć poród przez CC, ale nie wiem czy to pomoże. Jak radziłyście sobie ze strachem ?

Moj partner rozladowywal strach, w koncu pogodzilam sie z tym, ze tak jak weszlo musi wyjsc :) ale Ty udaj sie do psychiatry, szkoda Twoich lez i stresowych hormonow. Szkodza Tobie. Bedzie dobrze, uspokoisz sie z perspektywa cc.

To chyba nie strach przed porodem a przed posiadaniem dziecka.powinnaś o tym myśleć przez zajściem w ciążę, cc niczego tu nie zmieni. Ty powinnaś chodzić na terapię ale już przed ciążą.

Nie skupiaj sie na tym, czego nie zrobilas, tylko na tym, co mozesz zrobic.

Niby tak, ale ja kocham swoje dziecko, boję się tego, że jeśli będą jakieś komplikację, albo mój poród będzie traumatyczny, albo nie poradzę sobie z bólem to będę obwiniać dziecko, które przecież niczemu winne nie jest... Zżera mnie ta myśl. Chcę mieć dziecko, nawet bardzo, nie mogę doczekać się kiedy będzie już z nami, ale ciągle towarzyszy mi myśl, że mogę zamienić się we własną matkę

twoja matka miala schizofrenie, a ty jej nie masz, wiec wszystko bedzie normalnie. Nie ma sie czego bac, tzreba wierzyc,ze bedzie dobrze, bo czemu ma nie yc. Nie nakrecaj sie i nie porownuj,

Nie myśl o tym, buduj swoje życie bez przeszłości.Myśl o przyszłości,o wspólnym spedzaniu czasu z dzieckiem i partnerem. Ja jestem po ślubie 3 lata i ogromnie pragniemy z mężem dziecka, ale się nam nie udaje, nie boję się porodu,nie boję się objawów czy czegoś innego tylko mam w głowie nasze wspólne szczęście, widzę w marzeniach nas z dzieciątkiem;) życzę ci wszystkiego dobrego !!! Jeśli sama nie dasz rady udaj się do specjalisty, to nie jest wstyd, trzeba w życiu sobie pomóc.

Autorko będzie dobrze, twoja mama była chora i to co mowila wynikało z jej choroby, oczywiście bardzo odbiło się na tobie, ale ty jesteś zdrowa, a w razie jakiejś depresji po porodowej wdroż szybkie leczenie jej i z tego wyjdziesz, wiele kobiet przeżywa baby blus

A ja zamiast psychiatry polecam dobrego homeopate który odpowiednio indywidualnie dobierze lek. Na fb jest super grupa Homeopatia Polska i tam Ci doradzą do kogo. Ja mimo niewiary w homeo przekonałam się i polecam na różne dolegliwości. Twojemu dziecku też się przyda. To nie czary mary tylko inny sposób leczenia na zachodzie popularny a w Polsce albo obsmiewany albo obrzucany błotem ze to diabelstwo a sam egzorcysta wybitny GabrielAmorth broni homeopatii. Ja Cipolecam gorąco.

Nie bój sie. Przykro mi, ze miałaś taka matkę.